________________
(ર૭૨) નળદમયંતીરાસ, ઇત્યાદિક ચિંતવતાં ચિત્ત, મુંઝાઈ રહી ભીમી મિતિ મત્ત
જલે આવત્તિ પડી ગજ વહુ, કથમપિ નિર્ગમ ન લહે લહુ ૧૩ તિમ સુરકપટ મહાદધિ પદ્ધ, સા ન લહે નિર્ગમ વાત;
એતલે શુદ્ધબુદ્ધિ ઉપની, વિનય કરે સુરપતિસ્યુ કરી. ૧૪ ચારિ દિસિવામિ! માહરૂ, નમસ્કાર ચિત્તે ધરજે ખર; મુઝ બાલિકા સાથિ સુકુમાલ, થાએ પૂજ્ય તુમે દિસિપાલ. ૧૫ તમ રૂઠે વૈદર્ભ તણું, તુમ વિણ અવર નહિ ગતિ ભાણ;
અન્ન વિધીતણું શરીર, રાખી ન શકે નીર સમીર. ૧૬ નિલપ્રતિ બલવત્તરતણું, તેજ પ્રગટતાં નહી યશપણું,
જિમ કાઠને કુઠાર કઠોર, મૃગલીને વળી જિમ હરિજેર. ૧૭ તિણે જગતી જલે નહિ સૂર, પ્લાવે નહિ સાયરનું પૂર
શક્તિવંત જે ક્ષમા ધાંતિ, તેણિ કારણ એ જગ વરતતી. ૧૮ દવદંતી ઉપરી દિગપાલ ! કેવલ કરૂણા કરે કૃપાલ,
આપે ભિક્ષા ભર્તાતણી, સુપ્રસન્ન થાઓ જગધણી. ૧૯ જે પણિ નૈષધપતિ વ્યતિરેક, દમયંતી મન ધરે અવિવેક તે તુ હણુજે વજે કરી, જ્ઞાને કરી પરિલહિસ્ય ખરી. ૨૦ ઈતિ પરિ વિનય કરંતાં સતી, નિજ મન બુદ્ધિ ધરે ધીમતી,
સુર માનવ અંતર જાણવા, એતા બેલ ચિત્તે આણવા. ૨૧ એન્મેષ સુરા ન કરતિ, વળી “ભૂભાગે પાઉ ન ધરતિ,
મને કરી સાધે સવિકામ, નવિ કુરૂમાઈ કદા સુમદામ. ૨૨ ઈણી લક્ષ્મણે ઓળખીએ દેવ, ગ્રંથે ઈતિ ભાખે જિનદેવ; બેલ એહર્ભમીએ ગ્રહિયા, ઈણિ અવસરે સુરસુકૃપા થયા. ૨૩
૧ મતિ. મતિ બહેર મારી ગઈ. ૨ જળ-પાણીના ભમરમાં પડેલી હાથણું કેવી રીતે ઝટ નીકળી શકે? ૩ બુદ્ધિવાળી. ૪ દે આંખો મટમટાવતા નથી. પ પૃથ્વી પર પગ અડાડતા નથી. ક કુલની માળા કદિ કરમાતી નથી. કુરમાઈ–કરમાયે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
