________________
(૨૬૪) નળદમયંતીરાસ, હવિ નલકૃષ. સારી શૃંગાર, અભિનવ રતિપતિને અવતાર તેણ સ્વયંવર પાઉધારિયા, અવર ભૂપ રૂષિ હારિયા. ૩૩ પ્રતિહાર પાય લાગી તામ, મહામંચ. સિંહાસનિ. કામ;
અલંકરાવે નલનુપ પાહિ, તિહાં ક્ષતિપતિ બેઠે ઉચ્છાહિ. ૩૪ તવ શોભી અતિ નરપતિ સભા, અવરરાય પાણી પ્રભા; ટિટ્રિભિ ઘણુંમાન મનિ વહે, પણિ રાજહંસ લીલા કિમ લહે. ૩૫
| (દેહરા ઈદ) “તાં ઢકવા તાં ઢકવલી, જ નવિ વાજે તૂર; " તાં ચંદા તાં ચાંદ્રણી, જે નવિ ઊગે સૂર.”
(ચોપાઈ. ) ઈતિ સ્વયંવર ઉત્સવતણું, મહિમા મને હર વતિ ઘણું તવ ચિતે ચારે દિપાલ, મી વરસે નલભૂપાલ. ૩૬ “તુ આપણ રચીએ નલરૂપ, જઈ બેસી જે ઉપનલભૂપ;
ઈમ ચિંતી ચ્યારે નલ હવા, નલનુ૫ પાસિ બિઠા નવા. ૩૭ પંચેનલ પેખે જન સહુ, સભા સકલ આવઈ બહુ
ચતુર્નલ પેખી નલરાય, વિસ્મય ચિત્ત સશકિત થાય. ૩૮ પંચકલ્પતરૂ કરી પ્રધાન, જિમ શોભે નંદન ઉદ્યાન; તિમ તિહાં પંચ નલાકૃતિ કરી, રાજશ્રેણિ વિરાજી ખરી. ૩૯ શાદિક તિહાં આવ્યા લહી, અવર દેવ સહુ હરખ્યા સહી, અતિકતુક આણું મનમાંહિ, તિણિ સ્વયંવરિ આવ્યા ઉછાહિ. ૪૦
૧ રાજા. ૨ કાંતિ. ૩ ટટેડી. ૪ અન્યપ્રતે “તાંહાં લાગે હર્ષ હૂઈઈ ઘણું, જાં નવિ વાજાઈ તૂર;”૫ તે. આમાં “તે, જે, સાંભલ” એને સ્થળે “તુ, જુ, સાંભલુ’ એવા પ્રગે વાપરવામાં આવ્યા છે. તેમજ “બેસે, ઊઠે, તેણે, પેખે” ઈત્યાદિ સ્થળે “બેસિ” અથવા “બિસિ” “ઊઠિ” “તેણિ” અથવા “તિણિ” અને “પેખિ? એમ પણ વાપરેલાં છે. ઘણે સુધાય પણ છે. ૬ શંકાયુક્ત. ૭ ઉત્તમ. ૮ ઈંદ્ર વગેરે. ૮ લહી-જાણીને, ઈંદ્ર વગેરે આવ્યા જાણીને.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
