________________
પ્રસ્તાવ ર જે
(૧૮૩) ઈશું વિમાસી નળનુપ પાસિ, સે પંથિ પહુતે ઉલ્લાસિક તિણે નયણે નિરખ્ય ભૂપાળ, ચિતે અવરરૂપ સવિ આળ. ૩ એ પંથી નૃપ ૮ટે હવે, પૃથિવીપતિ પરખી અભિન નિજ સમીપ તે સે ગયે, પ્રભુ પય પ્રણમી આગળ રહ્યો. ૪ નળનૃપતિ તસ દેઈ સન્માન, પૂછે સાંભળ સુગુણનિધાન;
કુણા કુણ તીરથ યાત્રા કરી? હવે કિહ જવાની મતિ ધરી? ૫ ભૂતળ ભમતાં કેતુક વાત, દીઠી હુએ તે કહે મુજ ભ્રાત;
સો કહિ મેં બહુ તીરથ કર્યો, હિવ મુજ નિજ મંદિર સાંભર્યાં. ૬. રાજન્ ! વાત સુકાતુક એક, સે કહિતાં નહું આવે છેક;
પણ જે પૃથિવી “રત્નસવા, “સા નયણે નિરખી અભિનવા. ૭ દક્ષિણ દિશિ છે દેશ વિદર્ભ, સ્ત્રી નર રત્ન અમૂલિક ગર્ભ
કુડિનપુર તિહ સરસ વિશાળ, ભીમનરિદ પ્રજાપ્રતિપાળ. ૮ મહિષી પુષમતી પદ્મિની, સુતા તારા દમયંતી કની; સી ગુણરૂપ રણકી ખની, અદભુત વાત સુણે તેહની. ૯ હું તે પુર આગળ સંચર્યો, તિહને વનિ વિસામે કર્યો; ઈક વડ છાંહિં બેઠે યદા, તૂર શબદ મેં સુણિયા તદા. ૧૦ નર વિમાનિ સા બેસી કરી, દાસી “સહસ સાથે પરવરી; તિણ વનકીડા કરવા કામ, આવી હું બેઠે જિણે ઠામ. ૧૧
૧ વિચારીને. ૨ પાસે. ૩ પાર. ૪ રને પ્રસવનારી. ૫ સુંદરી. ૬ ખરી રીતે કુંદન” અથવા “કુદિન’ જોઈએ. પરંતુ પ્રાચીન સમયે વિશેષ નામમાં આવો ભેદ કેમ નહિ હોય તે સમજી શકાતું નથી. દાખલારૂપે દંડ “નાદેલ” “નાદલાઈ” ને પણ ડ' “નડેલ” “નાંડલાઈ” લખવામાં આવતું ને હજુ લખાય પણ છે. જેમકે “ ડુમસનું દુમસ” અર્થાત વિશેષ નામમાં “ડકારને બહુ ભેદ તે કાળે નહતું તેવું જણાય છે. ગમે તે (ડ-દ) લખવામાં આવતું તે ચાલતું હશે. ૭ રાણ પુષ્પમતી. મેઘરાજના નળાખ્યાનમાં “પુષ્પવંતી અને પ્રેમાનંદમાં વજૂતી” નામ આપ્યાં છે. ૮ ખાણ. ૮ હજાર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
