________________
(૧૭૬ ) નળદમયન્તી રાસલહે કૃષી મન માંગ્યા મેહ, અન્ય અન્ય ન ભાજે નેહ;
પરાભવે નહી એકે ઈતિ, કે જિનધર્મ ન લેપે નીતિ. ૧૨ વસુધાક્ષેત્ર સરસ દે અન્ન, ખાણ સેવે બહુ મૂલ્ય રતન્ન, આગર હેમરજત બહુ ભાતિ, મહાવનિકરિણી કલભ સુજાતિ.૧૩ મહિષી ધેનુ ઝરે બહુ ખીર, નદી કદી ન વિખૂટે નીર, વૃક્ષ સદા ફળે અંગણિ બારિ, પ્રાય નહીં મૃતવત્સાનારિ. ૧૪ કનક વિછેદન અવસરિતિણિ, બંધન સિર વર વનિતાણિક
દંડ વજાએ છ જે, “કર સંગ્રહણ વિવાહે હેય. ૧૫ કુચ કચિ કઠન શામલતાપણું, 'વક ચપલ ભૂલેચન ભણું, ૧૧છિદ્રવિલેકન હારે સુણું, મારિશબ્દ તે ૧૪સારિભણું. ૧૬ પબદ્ધમુષ્ટિતા ખડગે ખરી, નેહ હાનિ તે દીપે કરી, ૧જડતા તે જલમાંહે રહી, મુખમુદ્રા તે કમળ કહી. ૧૭ દોષ ન કે નળ નરપતિ રાજે, પ્રજા લેક્ષિણ પુણ્યહ કાજે, જે રાજા પિતે પુન્યવંત, તે તસ પ્રજા સદા હુએ સંત. ૧૮
૧ ખાણ, અગર. ૨ હાથણીનાં બચ્ચાં. ૩ ભેંસ, ગાય. ૪ દૂધ. ૫ જેણીનાં બાળક જીવતાં ન હોય તેણીને મૃત્વવત્યા સ્ત્રી કહે છે. ૬ છેદવાપણું સરનામાં. ૭ બંધન માથાના અંબોડામાં. ૮ દંડ ધજા કે છત્રમાં. ૮ હસ્ત બંધન પરણવા વખતે. ૧૦ કઠિનતા અને કાળાશ કુમંડળમાં. ૧૧ ચપળતા નેત્રમાં અને વાંકાશ ભ્રમમાં. ૧૨ છિદ્ધ જોવાનું હારમાં. ૧૩–૧૪ ભાર શબ્દ સોગઠા બાજીની રમતમાં. ૧૫ બંધાઈ ગયેલી મુઠી તરવારની મુંઠ પકડવાના કામમાં. ૧૬ સ્નેહ -સ્નિગ્ધ (તેલ)ની અછત દીવાના કોડિયામાં. ૧૭ જડપણું જળપાણીમાં, અને ૧૮ મુખનું બિડાવું (મુંગે મોડે રહેવું) કમળમાંજ નજરે પડતું હતું, એ દેષરહિત રાજ્યકારેબાર હતા. આવા જુદા જુદા ભાવો “અભયકુમાર ચરિત્ર” અને “કાદંબરીમાં પ જોવામાં આવે છે. ૧૪ પુણ્યના કામોમાંજ લેબિયણ હતી, તેમાં નવી કે પડાવી લેવામાં નહિ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
