________________
સોધની અસર (૧૫૯) ભવસમુદ્ર તરવા ભણી, બે જિનધર્મ નાવ. કુણુ વહાલું અળખામણું, શત્રુ મિત્ર સમ જાણું
સહુએ સરખું માહરે, એહવું હિય આણ. ઈણીપરે નવરસમયી, ગુરે દેશના દીધ;
કાન–કળે તે સુધા, ભવિજીવે ભરી પીધ. વિકમ નૃપ હરખે ઘણું, હરખે માનવવંદ કાચા કુંભતણી પરે, મન ભીને રૂપચંદ. સભા સમક્ષ ઊઠી કરી, પ્રણમી શ્રીગુરૂપાય; સિદ્ધસેન ગુરૂને કહે, તાર તાર મુનિરાય. આયુ હવે છે કેટલું, તે ભાખે ગુરૂરાજ;
સંયમ ઘેા સુગુરૂ તમે, સારે માહેરૂં કાજ. રૂપચંદ સાંભળ કુમાર, તુજ છ માસ છે આય; જિમ સુખ પામે તિમ કરે, ઈમ બેલ્યા ગુરૂરાય. સુણી કુંવર શેડ્યા કરે, આહા! શેડો કાળ; કિશે ધર્મ મેં થાયશે, જન્મ ગયે એ આળ. દીક્ષા છે સૂરદ મુજ, ગુરૂ કહે આદેશ લાવ;
ઘર જઈ માત પિતા પ્રતે, બોયે સમતા ભાવ. માત પિતા સહુ સાંભળે, મયા કરી મુજ આજ; ઘે આદેશ દીક્ષાતણે, જિમ સારૂં નિજ કાજ. અહિં વિચાર કે નાણશે, પૂરે એ મન આશ;
અર્થ સારૂં હવે આપણું, છે આયુ ષટ માસ. માતા પિતા તે સાંભળી, ધરણી ઢળ્યાં તિણવાર; ભાઈ ભગિની ભામિની, નયણે ન ખેડે ધાર.
૫૭ ૧ શૃંગાર, હાસ્ય, કરૂણા, વીર, બિભત્સ, રૈદ્ર, ભય, શાંત, અદ્ભુત. ૨ અમથ-નકામે. ૩ રજા. ૪ સફળ કરૂં. ૫ મતલબ.
* ૨૨૧,
પર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
