________________
અવિદ્યા પરિચય ( ૧૪૩) એહવે તિણ નગરિયે એક, પરદેશી બ્રાહ્મણ સુવિવેક,
આ ક્ષિપ્રા નદી મઝાર, સ્નાન કરી રૂડે આચાર. ૩૩ લઈ ચંદન પુષ્પાદિક હવ, પૂજે નગરમાંહિ સવિ દેવ;
હરસિધ પીઠ આગળ આવિયે, ત્યાં લેકે દીઠે ભાવિ. ૩૪ દિન વૈશાખી પૂનમત, દેવી મહિમ દેખાડે ઘણે;
હરસિધ દેવિ કાળિકા નામ, દેવી ગુણ છે ત્યાં અભિરામ. ૩૫ યાત્રા કાજ મિન્યાં સવિ લેક, તવ તે બ્રાહ્મણ કહે રે ફેક;
લેક સવે એ મૂરખ થયાં, શું પૂજે દેવીને રહ્યાં. ૩૬ વિપ્રવચન સુણી એ કાન, તવ કાળિકા કેપિ અસમાન;
આખા પુષ્ય હાથશું લેય, બ્રાહ્મણતણે વદને મારેય. ૩૭ શંગ સહિત દેય પાસે ભયે, તવ તે વિપ્ર હરિણમુખ થયે;
જે દુહવે મુનિવર દેવને, ફળ તતકાળ હુવે તેહને. ૩૮ તવ તે વાડવ ધરે વિષાદ, વેદ ઉચ્ચરે સરલે સાદ,
પુરિમાંહિં “આરડતે ગયે, રાજદ્વારે જઈને રહે. ૩૯ તેડ બિંબયરા સોય, કહે વેશગર તું છે કેય;
ભલે વેશ તે કાઢ એહ, યાચ પાસ મુજ જોઈયે તેહ. ૪૦ વદે વિપ્ર વેશધર નહીં, વ્યાદિક નવિ જોઈયે સહી; હરસિધ કેપ હવે મહારાજ, તે એ વદન થયું ઈમ આજ. ૪૧ રાય કહે તે શું દુખ ધરે,પાતકાર એવડે શે કરે,
પહેલાં પોતે મહેલી ધૂળ, મશળી પેટ ઉપાયું શૂળ. ૪૨ વસ્તુ હોય તે પાછી વળે, દેવીકેપ કિશી પ ટળે;
સમાચાર વાડવના લહી, સભા સહુ આશ્ચર્થી રહી. ૪૩ બ્રાહ્મણ વદે નરેશ્વર લેઈ, હરસિદ્ધને ભેગાવિક દેઈ, મુખવિકાર જે નહિ ટળેશ, તે હું તુજ હત્યા આશિ. ૪૪
૧ મનેહર. ૨ બહુજ. ૩ ચોખા-દાણા, ૪ બ્રાહ્મણ, ૫ બૂમ પાડતે. ૬ માગી લે. ૭ પેકાર.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
