________________
( ૧૩ર) રૂપચંદકુંવરરાસ સંઘ કહે ગુરૂ ગિરૂઆ તમે, શી આલોયણ આપું અમે; નિરખે ગ્રંથ આલેયણ સાર, જોઈ તપ આચરે ઉદાર. ૨૫ નિરખી ગ્રંથ કહે ગુરૂ નામ, એ અમ આયણનું કામ;
બાર વર્ષ આંબિલ તપ કરૂં, તિહાં લગેગચ્છ બહાર સંચરૂ. ૨૬ સંઘ કહે સ્વામિ નિહાળિયે, એક ગયું તીરથ વાળિયેં; મિથ્યાત્વી એક નૃપ આકરે, પ્રતિબધી તે શ્રાવક કરે. ર૭ વચન પ્રમાણ કરી ગુરૂ સહી, શ્રીસંઘની સમ્મતિ તે ગ્રહી, દિન કેટલા એકાકી ફરી, આવ્યા સૂરિ અવંતિપુરી. ૨૮ જેનતણું દર્શન ગોપવી, થઈ અવધૂત અકળ કે કવી; મહાકાળ પ્રાસાદ મઝાર, બેઠા મૂળ ગભારા બહાર. ૨૯ એટલે આવ્યા અર્ચક તિહાં, પૂછે કુણ બેઠો છે ઈહાં; ઊઠ વચ્ચેથી જિમ જાઉ મધ્ય, મહાદેવ પૂજું મન શુદ્ધ. ૩૦ ઈણપરે બહુ રે બોલ્યા તેહ, હિયે કશું નવિ આણે એહ; તવ તિણે જઈ વનવિયે ભૂપ, કહે સકળ અવધૂત સ્વરૂપ. ૩૧ આ વિકમ જાતે ચડી, તે તિહાં બેઠે દીઠે અડી, રાય કહે રે મૂરખ ઊઠ, મહાદેવને કાં દે પૂંઠ. ૩૨ રાયે કર્યા અનેક ઉપાય, તે સવિ સિદ્ધસેન મને વાય;
મુખતી નવિ બોલે ભાખ, બાંધી મુઠી લહે જ લાખ. ૩૩ તવ રાજા કે ધાકુળ થયે, સેવકને કહે શું એ રહે;
પાપી કિશી વિમાસણ કરે, એને ઘસડી નાખો પશે. ૩૪ તવ સેવક જઈ વળગ્યા જામ, વતણી પરે દેખે તામ; રાય કહે ચાબુક કેરડા, કરે પ્રહાર વડા લઈ દડા. ૩૫ તવ પ્રકાર સેવક તે કરે, ગુરૂ મુખથી નવિ બોલે શિરે;
તે પ્રહાર અંત:પુર જિહાં, રણને જઈ લાગે તિહાં. ૩૬ નાસે એક અબળા આરડે, એક અચિંત ભૂમંડળે પડે;
૧ ઉજેણુ. ૨ પૂજારી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
