________________
ભૂમિમાં કામવાસના અનુસરવાને લીધે તું અને તારી હંસી જાઓ ભૂમિપર પડે એવો દેવીએ શ્રાપ આપે. બહુ કાલાવાલાથી કૃપાળુ થઈ દેવીએ અનુગ્રહ કર્યો કે જા, મહીમંડળના કેઈ રાજાનું દૂતપણું કરવાથી તારા શાપને અંત આવી તે પુનઃ સ્વર્ગમાં આવીશ. પિતાની હસીને આશ્વાસન કરતે હંસ કહેવા લાગ્યું કે તું શિકર કરીશ નહિ. ગરૂડને પ્રપાત્ર મારે ઇષ્ટમિત્ર છે તેનાથી મેં સાંભળ્યું છે કે નૈષધના નળરાજા અને કુંડીનપુરની દમયંતી વચ્ચે ઘણો સ્નેહ છૂરી તેઓ એક બીજાને માટે ઝૂર્યા કરે છે. હું તેમનું પૂતત્વ કરી શાપને અનુગ્રહ મેળવીશ અને આપણે સુખે સજોડે સ્વર્ગે સિધાવીશું. બાલચંદ્ર, સોમકળા અને બીજા હંસ ઉડતા ઉડતા નળરાજા પિતાને વિરહ સમાવવા વનકડા સારૂ આવ્યો હતો ત્યાં આવ્યાં.
શ્વેત કપુરને જ બનેલો હોય નહિ એવા, દુધથી ભરેલ ક્ષીરસાગર હેય નહિ એવા, મહાદેવના અદહાસને સમુહ હેય નહિ એવા, મોતીના હારને ઢગલે જ હેય નહિ એવા, તપાવી શુદ્ધ કરેલા રૂપાને જ હોય નહિ એવા, ચંદ્રનાં કિરણે જ હેય નહિ શું એવા, દુધથી ભરેલા દક્ષિણાવર્તી શંખ જેવા, દહીંના રાશિ જેવા અને શેષનાગની કાંચળી જેવા બાલચંદ્ર હંસને જોઈને નળરાજા ઉ૯લાસથી નિરખવા લાગ્યું. રાજાના મનમાં હેત આવ્યું. હંસ ઉડીને રાજાના હાથ ઉપર બેઠે, અને રાજાને આશીર્વચન સહિત તેનાં વખાણ કરવા લાગે. નળની ઈચ્છા હંસને પોતાની પાસે રાખી લેવાની થએલી જાણીને એણે પિતાની વલ્લભાનું કષ્ટ વર્ણવ્યું. હંસીએ પણ વિનતિ કરી કે અમારા સ્વામીને છેડી છે. પૂણ્યક નળ દયાર્દ થઈને બોલ્યો, હું જીવહત્યા કરનારે નથી. એટલામાં આકાશવાણી થઈ કે હે રાજા! હંસ તારું શુભ કરશે. રાજા અને હંસ મિત્ર બન્યા અને રાજાના કહેવાથી અથ ઇતિ વાત હંસે કહેવા માંડી.
હંસ કહે કુંડીનપુરના શ્રી ભીમરાજ એક સમયે વસંત રૂતુમાં પિતાની રાણું સહિત વનમાં ગયા; ત્યાં કોઈ વાંદરીને પિતાનાં બરચાંની સાથે ગેલ કરતી જોઈને રાણીને સંતાનને અભાવે બહુ ફકર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
