________________
માત્ર,
(૧૫) નારી મન આપીને મળે, તે સાથે અળગું છું , અથવા બલ કહે મુખ જેહ, નહિતે પ્રભુ કિમ રહેશે તેહ. ૧૧
(ગાથા-ઈદ) "अलसां जेणविसजणेण, जे अख्खरां समुल्लवीयां
ते पत्थर टंकण कोरिअन्वा, न अन्नहा इंति." १ રૂપચંદને બે પરે મિની, જિમ સાપે છછુંદરી ગળી; વર દીધે તે કિમ કરૂં ફેક, તવ મન એ સાંભર્યો શ્લેક. ૧૨
(અનુષ્ટ્રપ-છદ) राज्यं यातु श्रियो यांतु यांतु पाणा मनोरमा
या मया खयमेवोक्ता वाचा मायातु शाश्वती. १ વળિ વિમાસે હિયડે ખરું, પ્રગટ કરીને તે હું વડું;
સ્ત્રીને કહે માની તુજ વાચ, કહિશ પિતા તાહરાને સાચ. ૧૩ સુણી કુંવરી હરખી મન સાથ, પ્રધાનને કહે માન્યું નાથ; પામ્ય પરમાણુંદ પ્રધાન, રાય પાસે પહો સાવધાન. ૧૪ કહે સુણે વિકમ મહારાજ, તુમ કુંવરીએ કીધું કાજ;
લંકાને ગઢ લીધે આજ, વાત મનાવી સેઈ વરરાજ. ૧૫ હરખે રાજા કહે શું ભણે, મંત્રિ વદે એ સાચું સુણે; તવ નૃપ કહે કાલે અહિ તેડિ, માન્યા પછી ન કીજે જેડિ. ૧૬ હા પરઠી મંત્રિ ઘર ગયો, પ્રભાતે રાજા ઉત્સુક થયે;
ઈક મેકલ્યા “સુખાસન સાર, સાથે બહુ પ્રેગ્યે પરિવાર. ૧૭ કુંવર સુખાસને થઈ આરૂઢ, દે પખ ચામર છત્ર શિર ઐઢ
આ આડંબરે કુમાર, મળિયા લેક ન લાભે પાર. ૧૮ રાજા દે બહુ માન સુજાણું, આ હઠીતણા સુલતાન;
૧ નકામો. ૨ વાર. ૩ કહીને. ૪ ઉતાવળો. ૫ પાલખી-મ્યાને – સુખપાલ. ૬ બેસીને. ૭ હઠીલાઓને બાદશાહ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
