________________
૨૯
૩૦
(૫૪) રૂપચંદધરરાસ વર પંડિતશું રૂષણે, માં મૂરખશું વાત;
સૂઘા ગુડ નવિ સાહિયે, મિલે દો ટક નિવાત.” ૨ ઈશું સુણીને ચમકિયે, બલ્ય કુંઅર સુજાણ;
ગિણિ તમે સુગધર, કવણ ખંડવે આણ. જટાધારિયેગી નિપુણ, કે હશે તુમ કંત,
તેહશું નેહ વિષેદવા, કવણ મિલે તુમ સંત. સુણ બે મેરે સાંઈયાં, ગિનિ તે ક્યા હોય;
ગીકે કુલ ઊપની, વેશ ધર્યા ઉન સોય. ગુણ અવગુણકે અંતરે, અંતર જાતિ ન કેય; શંખલ તનય સમુદ્રકે, કમળ સુપંકજ જોય. અભી લગે મેં બાલિકા, મેરે શિર મુજ તાત;
અબ સે આવેગા યહાં, કરત પેખેગા બાત. અસ બતિયાં ઘર છેરિકે, ઠેર અનેરે જાય,
આરતિ છરી અંગકી, દિલકી બાતાં થાય. કુંવરતણે મન એ સકળ, બેઠી વાત વિશેષ;
આગે સેનું ને સરહું, એ ઊખાણે દેખ. ઓઢાડી જ પડિયે, નિજ તુરંગ બેસારી, રાજકુંવર મંત્રીશતનુ, આવ્યાં વનહ મઝાર.
૩૫ ( પાઈ-ઈદ) ઇસ વન રહી ન કરૂં મેં બાત, પાછળ શોધ કરે મુજ તાત;
ચંદ્રપુરિ વન કેશહ તીસ, ઉસ વન જાવું મેરે ઈશ. ૧ વાત ખરી તે હિયડે ધરી, પવનવેગે ચલાવ્યા તુરી,
ચંદપુરિવન પહુતા “યદા, પાછળ ચાર ઘી દિન તા. ૨ મારગે શ્રમ થયે જે ઘણે, થાકે કુંવર પૃથ્વી પતિતણે
૧ સાકર. ૨ સારા યોગમાર્ગનાં ધરનારાં છે, જેથી કોણ વેગ ભંગ કરાવે? ૩. સુગધીવાળું. ૪ ઘોડા. ૫ જ્યારે. ૬ ત્યારે
૩૪
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
