________________
પખંડસાધનવૃત્તાન્ત (૪૫)
(દુહા ) શ્રી જિનવચને સમજિયા, મૂક લેભ કષાય;
રાજ્ય ત્યજી સંયમ લિયે, સેવે જિનવર પાય. ૧ ભરત કહે હું લોભિયે, મુજમાં માન કષાય;
કાગથકી ભૂડ સહી, દુહવ્યા બંધવરાય, ભરત વિચાર કરે જિસે, કહે સેનાની ત્યાં હિં;
ચકરત્ન પેસે નહીં, નગરી અયોધ્યામાંહિં. (ઢાળ ૩૬ મી દેશી સરસતી ભગવતિ છે મતિ ચંગ
–રાગ વેરાડી.) વકરત્ન નવ આવે જ્યારે, બે નૃપ નર ત્યાં હિં; છએ ખંડ જીતતાં કઈ કઈ નૃપતિ રહ્યા છે કયાંહિં? ભરતેશ્વર ભાખે, કુણ લોપે મુજ આણ; સ્વર્ગ મૃત્યુ પાતાળ પરેરા, સહુ માને મુજ આણ–ભરતેશ્વર. હે સેનાની સુણ મુજ સ્વામી, ન નયે બાહુબળ બ્રાત; સકળ દેશ નૃપ મળે એકઠા, તેહિ નવ જ એ જાત-ભ. મેમર તીર ને નાળિ હવાઈ, સાંગ્ય ધરી કર લેક;
એક વજા આગળ એ જાણે, સહુ હથિયારજ ક–ભ. ૩ તેમ બાહુ બળ આગળ સ્વામી, બીજા એ નર કુણ માત્ર શું પષાએ માટી સાનકું, પાસે આવ્યું કનકનું પાત્ર ! ભ. Iણ વચને નૃપ હવે ચિંતાતુર, તિડિયે દૂત ઉલ્લાસ જઈ બાહુબળને આણ મનાવે, તેડી લાવે મુજ પાસ–ભ. ૫ વેગ દૂત સંચરિયે ત્યારે, નિતને જાણ વાચાળ; બહુ સુભટ સાથે પરવરિ, ચડિ ચાલે દેયંત ફળ–ભ. ૬
૧ રામપાત્ર-સકોરૂં. ૨ બેલક.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
