________________
(૩૮).
ભરતબાહુબલી, તિયું કારણ મેં મૂક્યું બાણ, વાંચી માને હારી આણ ઈસ્ય તીર વિદ્યાધર જેય, નમિ વિનમિખીયા તિહાં દેય. ૧૫ વઢવા કાજ ઉઠયા ગહગહી, સબળ કટક મેન્યું તિહાં સહી;
પ્રયાણ ભંભા વજડાવી જિસે, મળ્યા એકઠા ગગને તિસે. ૧૬ વિમાનમાં બેઠા કેટલા, કેતાને ગજ ચડવા ભલા;
અશ્વર બેઠા બહુ વીર, લીલાં ફરસી તેમજ તીર. ૧૭ વજતણે પહેરી સન્નાહ, ઊંદકતા આવ્યા તિણુ ઠાય; ખીજીને યુદ્ધ કરતા બહુ, રણઝૂઝે વિદ્યાધર સહ. ૧૮ ચકીસેન ન જીતે જિસે, આપ ભરત ઊઠ તિહાં તિસેં; વજાદંડને કરતા ઘાય, ભરત ન જીતે તેણે ઠાય. ૧૯ નમિ વિનમિ કહે રાખું લાજ, ફેકટ સીદ મરે મહારાજ;
ઋષભદેવનું ખાધું લૂણ, તું ચકી અમ આગળ કૂણી ૨૦ આપ્યું અમને તાતે રાજ, તે લેવા તું આવ્યું આજ;
કાં તું કરતે ભરત અધર્મ, તાતતણે નવ રાખે શર્મ. ૨૧ ભરત કહે સુણ ભાખું વાત, તમે “લહુડ હુ મેટ બ્રાત; મારી આણ ન માને તુમ, કિશું કહેત લહું નર અમે? ૨૨ નમિ વિનમિ કહે સુણ મહારાજ, વઢતાં કિમે ન વધે લાજ, સંગે માને આગના, અમ દાસ નહીં કેહના. ૨૩ ઈણ વચને ત્યાં ખી રાય, લઈ ચક મૂકે તિણ ઠાય;
ત્રણ પ્રદક્ષિણા દેઈ કરી, ચકરત્ન તે આવ્યું ફરી. ૨૪ ખિન્નખેદ થયે તવ રાય, મહેત ગયું સહી એણે કાય;
બાર વર્ષ હ ફેકટ વયે, ઘટિયે યશ જે ઉંચે ચડ.૨૫ ચિંતાતુર નૃપ દીઠે જિસે, નમિ વિનમિય વિમાસે તિસે; ગિ ધિગશે એ પવરવું રાજ, કે કેહેની નવ રાખે લાજ. ૨૬
૧ કવચ–બખર વગેરે. ૨ યુદ્ધના મેદાનમાં લઢવા લાગ્યા. ૩ મહાને લઘુ. ૪ મોટાઈ–માન. ૫ ખરાબ-હાનિકારક
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
