________________
(૪૩૦) હરિબળમચ્છી રાસદાંત પડાવ્યા તાહરા, ખમી નારીની માર;
પામી ઘણી કદર્થના, સહુ તેહને ઉપકાર. વિશ્વાસીને કુમતિ ઘે, પરને વરે જેહ
પરમહિલાશું રતિ ધરે, કાં નર જીવે તેહ. ઉત્તમ નરપતિ શું કરે, આગે હાય કુપ્રધાન;
સુપ્રધાન હોય તે કિશું, કરે દુષ્ટ રાજાન. તે માટે તે દુષ્ટને, હેપે અગ્નિ વિચાળ;
વ્યાધિ વિષમ દુષ્ટને, છેદી જે તતકાળ. તુમને કિમ કરવા દેઉં, પાવકમાંહે પ્રવેશ સ્વામિદ્રોહી થાઉં નહીં, તે મુજ સ્વામિ નરેશ.
(ઢાળ ૨૮ મી દેશી ઘણરાલાની.) એમ સુણી ચિત્ત ચમકિયેરે, સંકાણે ભૂપાળ, સુણજે વાણી. ચરિત્ર "લખ્યા સહુ માહરારે, એ તે થયે જંજાળ. સુણ. રૂડી રૂડીરે સુજાણ વાણી રૂડી, સાચી સાચી સુજાણ નહીં છે કૂડી, એ તે કાને પડી રસાળ.
સુણજે. ૧ મુજ કરણી જાણુ સહુ લાયે ઘણું મનમાંહ, સુ.
ગાત્ર સંકેચાઈ રહ્યોરે, વદન ગયે કુમલાય. નીચે મુખ ઘાલી રહ્યોરે, મૂછ વિણ મૂછય; સુ.
હરિ સનમુખ જેવે નહીં, મનમેં ર મુંઝાય. નૃપ લાયે જાણ કરીરે, હરિબળ કહે તિવાર;
મીઠે વયણે રાયને રે, ઉપજાવે મનુહાર. વાંક ન કેઈ તુમતણેરે, હું જાણું નિરધાર; રાજન! ચંદ્રથકી કદીરે, વરશે નહીં અંગાર. સુ. ૫
૧ રોગ. ૨ ઝેરી ઝાડ. ૨ નઠારો–પાપી માણસ. ૪નાશ કરી દે. પ જોયા-જાણ્યા.
# # # # # # # #
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
