________________
વિષયવિટ બના
(૪૧૭) પીળા કેશરવરણુ એ, પ્રીસે તે મનહરણ એ, તરૂણુ એ જોઈને રહ્યા એકમનાએ, તે શિણગાર સહુ ભજી, બીજા વેષ ભલા સજી. નહીં કછ ચળુ કરાવે સહુ ભણીએ; લવિંગ સોપારી બીડા એ, આપે કરીને ત્રીડા એ, પીડા એ નૃપને ઉપજાવી ઘણી એ. હરિબળ કરી પહિરામણ, આભરણાદિક સહુ ભણું,
આપણી શેભા કીધી નગરમેં એક એકવીસમી ઈ ઢાળે એ, કહે જિનહર્ષ નિહાળે છે, આળે એ મન કેરે કામિની રમેએ.
(દુહા.) રાજા મનમેં ચિંતવે, હરિબળની સા નારી,
સૂધી નિરતિ ન કે પી, રહ્યા [મનમે] વિચારી. નારી દીસે નવ નવી, સુંદરરૂપ સુજાણ;
‘એક એકથી આગળી, વશ કીધા મુજ પ્રાણુ. કિહાંથી પામી એહવી, કંચન વરણું નાર;
એહવી નહીં મારે ઘરે, કીજે કિસે વિચાર. રાજા આમણમણે, મનમે થયે ઉદાસ;
મંદિર આજે આપણે, નાખત નિશ્વાસ. એકાંતે રાજા કહે, સુણ મંત્રી બુદ્ધિવંત;
હરિબળને સ્ત્રી કેતલી, તું જાણે ગુણવંત. (ઢાળ ૨૨ મી–વિમળ જિન માહરે તુમશું પ્રેમ-એ દેશી.) દુષ્ટ મંત્રિસર રાયને, જાણી મનને ભાવ;
કર જો એહવું કહેજી, દેખી આ દાવ. ૧ ઘરેણાં. ૨ એક એકથી ઘણું સારી. ૩ ચિત્તવિનાને, દુઃખી મનવાળે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
