________________
"દાવપેચની ખુબી (૧૧) લેક સહુ ગુણ વર્ણવેહે, જાણું તાસ સરૂપ; બીજે હરિબળ સારી, ઉપકારી હે નહીં કઇ જગમે ભૂપ. મ. ૧૧
લેક આગળ રાજા કરે છે, મુખ ઉપરલી મિઠાસ; પણ આ ન ગમે ઘરે, ઈસુ પાપી હે કીધી મુજ આશા
નિરાશ. મ. ૧૨ હું મનમાંહિં જાણુતે હે, એ મરશે તિણ ઠામ, એ નારી મારી હુશે, ભગવશું છે એહશું સુખ અભિરામ. મ.૧૩ મનની મનમાહે રહી છે, આશ થઈ વિશરાળ; પુન્ય વિના કિમ પામીએ, ગુણવંતી હે એવી મનમાની
બાળ. મ. ૧૪ હવે હરિબળ કહે એકદાહ, વનિતા આગળ વાત; રાજા તેડી છાડિયે, તે વાધે આપણે પુરમાંહિ ખ્યાત. મ. ૧૫ નારી કહે સુણ નાહલા હે, એ શું આવ્યું મને ! રાય મિત્ર કહેના નહીં, સંભારે સ્વામી તુમે નીતિવચન. મ. ૧૬ રાજા ને જમ સારીખા હે, આવ્યા કરે વિણસ; ઢાળ થઈ ઓગણીશમી, કાજ કીજે હો જિનહર્ષ પિયાજી
વિમાસિ. મ. ૧૭
(દુહા ) રાજા ન હવે આપણે, જમડે ન હવે મિત્ત;
એ ઘરમાંહિ નાણિયે, ચતુર વિચાર ચિત્ત. તેડે કે તાવને, દરિદ્ર બુલાવે બાર?
જમને કેઈ નુંહતરે, થાવા દુઃખ અપાર? રાયનજરમેં વિષ વસે, એહનો સંગ નિવાર;
આસંગે કીજે નહીં, વાલમ હિયે વિચાર. હરિબળ નારીને કહે, હે સુકુલિની મુદ્ધિ;
૧ નાશ પામી. ૨ સ્ત્રી. ૩ પ્રશંસા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
