________________
(૩૮૬) હરિબળમચ્છી-રાસમન કરરે હંકારે દિયે, રખે મુજ ઓળખે નારરે. એ. ૧૧ કિમ એ બોલી બેલે નહીં ! માન ધરી રહ્યો કેમકે,
જાયું રે પીડે વિરહ એહને, માતપિતાશું બહુ પ્રેમરે. એ. ૧૨ ચાલતાં અટવીમાં સંચર્યા, હરિબળ કુંવરી સંઘાતરે,
સહસકિરણ ઊગ્યે એટલે, પ્રગટ થયે પરભાત. એ. ૧૩ વસંતસિરીએ સ્વામું જોઈયું, શેઠસુનશું ધરી હરે,
એળગે તામ હાહારવ કરી, પદ્ધ ભૂઈ થઈ અચેતરે. એ. ૧૪ વાય શીતળ જળ છાંટીને, કીધી સચેત તતકાળ; કરેરે આકંદ ઉઠી કરી, છઠ્ઠી જિનહર્ષ થઈ ઢાળરે. એ. ૧૫
( ) શેઠપુત્ર-હરિબળ વિના, વનિતા કરે વિલાપ;
તાવડ તડ માછલી, તિણિ પરે વાળે તાપ. ઉત્પાળે લૂ પીડિયે, તર થયે ગજરાજ,
સરવર દીઠું જળ ભર્યું, પતે પીવા કાજ. પેઠે માંહિ ઉતાવળે, “ખતે પંક શરીર;
બેઉ વિણસ્યાં “વિધિ વિશે, પાયે નીર ન ઉતીર! ૩ મિત્ર મિન્યા નહીં મુજ ભણું, ઘર પિણ મૂળે જોય;
કપટીને વયણે કરી, કામ બિગાડયાં દોય. નારી મતિ હુએ પાનહી, તે પણ જાએ રાત; - મૂરખ થઈ ઉતાવળી, કહું કેહને દુખ–વાત !
(હાળ ૭ મી-હે મતવાલે હાજનાં-એદશી.) મેં કપટી જાયે નહીં, તે તે જાણે શાહુકારે, પ્રીતિ લગાઈ પાપણી, મેં તે કાંઈ ન કિયે વિચારે. મેં. ૧
૧ વિયોગ. ૨ જંગલમાં પ્રવેશ કર્યો. ૩ સૂર્ય. ૪ બૂમ પાડી રેવા લાગી. ૫ પિક મૂકી વિલાપ કરવા લાગી. ૬ તડકેથી માછલી તડફડે તેવી રીતે. ૭ તલાવ. ૮ ગારાની અંદર ખૂચી ગયા. ૮ દૈવના ચોગથી. ૧૦ કિનારે. ૧૧ અમદાની બુદ્ધિ પગની પાનીએ કહેવાય છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
