________________
(૨૯૪). સુરસુંદરી-રાસ, ઉમાહે મિલવા હુએ કંતને એ; તમે જિર્ણ ભૂમિ પધાર, તિહાં યશ આ૫ વધારસ્તે, તાર સુમતિ દઈને કંતને એ. તે હું બેનાતટ જાઈ, તુજ મૂકી આવું બાઈ, તમે કાંઈ જોઈએ તે માગી લીઓ એ; સતી કહે ભાઈ સુણે, પાર નવિ તુમ ગુણતણે,
મેં ઘણે કાળ સુખેં અહી ળિઓ એ. તે પ્રસાદ તુમ સહુ, પુણ્યવતી યારે વહુ,
હું કહું તે વિદ્યા મુજ શીખવે એક આર પૂરવલી કહી વર, શીખવે તે વિદ્યાધર, સુંદર ઉપગારી પૂરણ હવે એ. સતી તદા સુરસુંદરી, મેકનાં મન સહયું કરી,
ખેચરી પૂજે પાય નેહજ ધરીએ, બાઈ વહિલા આવજે, તુમ બંધવ મન ભાવજે,
કહાવજે સાંઈ અમને સુંદરીએ. હવે વિમાન સે આપણે, બેસારી થિર ચિત્તપણે
પુરતણું બેસારી વન આવીઓ એક સતી તિહાં મેહલી કરી, નિજ ભેચન આંસુ ભરી,
ગુણધાર વિદ્યાધર ઘરિ આવીએ એ. હવે સતી સુરસુંદરી, નારી રૂપજ પરિહરી,
આદરી રૂપ નિરૂપમ નરતણું એ; નગરમાંહિ તવ આવે એ, આરામિક ઘર જાવે એ, કહાવે એ નામ વિમલયશ આપણું એ. * ૧૦
૧ સારી બુદ્ધિ. ૨ મહેરબાની ૩ વિદ્યાધરી. ૪ બંધ પાડી. ૫ અંગીકાર કરી. ૬ માળીને ઘેર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
