________________
(૩૪) વચ્છરાજ દેવરાજ. બીજાને એ મહિમા જય, પુંકે બહુ ધુમાડે હેય. ૨૪ હાથે હુએ છે પીડ અપાર, દીજે છે પાણીની ધાર; નિસુણે કુંઅર સાહસ ધીર, તિણ કારણે વહે છે નીર. ૨૫ હું જાણું છું કિંપિ ઉપાય, તિણિ કીધેથી સાજી થાય;
નગરીમાંહિ જઈ કામિની, તું વિનવ તાહરી સ્વામિની. ૨૬ કુંઅરતણાં વયણે તે સુર્ણ, જઈ વિનવિ સામિણ આપણું
હુઈ અસમાધિ અતિ આકુલી, તે નર તેડને ઊતાવળી. ૨૭ તવ પુહતિ તેડવા કુમાર, વાટે છાને કરે વિચાર, પડી ગતાં સમિણિ તુસેય, તે હું કહું છું તે માગેય.૨૮ ચ્ચાર વસ્તુ છે એહને સાર, અધરૂપિ એક યક્ષ ઉદાર; કન્યા દેઈ અછે નિલંક, મન વિંછિત પૂરે પર્યક. ૨૫ તિણ અવસર કુંઅર હા ભણે, ઘર પહુતે ઠકુરાણી તણે;
વૈદ્યતણું માંડી મંડાણ, નિવરું કરે કહે ઈમ જાણ. ૨૬ પહિલું એક વળી કાઢેય, પુકિ અતિ ઘણ ધૂમ કરે;
બીજું નીર નિવારી કરી, કર છેટે તિણે બે ભરી. ૨૭ હાથત સવિ નાઠી વ્યાધ, ઠકુરાણીને હુઈ સમાધ; દેખી નૃપ પુરૂષારથ તત્ર, એ સવિ કીધું તેહિજ પુત્ર. ૨૮. કુંવર કહે હા સાચી વાત, એ સહુ કીધું મેંહિજ માત;
દેવી તૂઠી ઈશું પરિભણે. માંગ વચ્છ જે મન તુજ તણે. ૨૯ દેઈશ તે દેવી અવધાર, કન્યાદિક મુજ આપે ચ્યાર
હું આપિશ મન “માણસિ ખેદ, પણ એ કાંઈ ઘર ભેદ. ૩૦ તે ચ્યારે આપે એક ચિત્ત, નિસુણે કુંવર એહ ઉત્પત્ત;
ભૂમીધર વૈતાઢ્યજ જિહાં, અમરચંચા નગરી છે તિહાં. ૩૧ ગંધવાહન રાજા તિણ ઠાણું, દોઈ કલત્ર ભલી તસુ જાણ;
૧ પીડા વડે ગભરાયલી. ૨ અષ્ટમાન થાય. ૩ કલંક રહિત. ૪ પલંગ. ૫ અંજળી. ૬ પીડા દૂર થઈ. ૭ આરામ. ૮ દિલગિરિ ન લાવીશ. સ્ત્રી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
