________________
અડગના એજ કાર્યસિદ્ધિનું રહસ્ય. (૧૭) રૂપ અને પમ તવ કરી, હાવ ભાવ કરે તે વચન રસાળ જ વરસતી, નયણે દાખે નેહ,
૩૫ (ઢાળ ૧ લી.) તું તે યાનંદ મહારાય, અમે સેવશ્ય તાહરા પાય;
અમે બોલું છું કર જોડી, રખે નાખત હેય વિખે. અમે સહિય સમાણી ટેળી, દીસતી ભાંભર ભેળી; અમ વચન જિમ્યાં રંગ ચળી, અમ નયણાં અમિય કાળી. ૨ અમે રૂપે રંભ સરીખી, તમે જુઓ નયણે નિરખી,
એક વાર હસીને બેલે, એ વાતે હૈડું ખેલે ૩ તુતે ગુણહતણે સહી દરિયે, નવ નિત્યે તું અમ વરિયે
અમે કેવળ તાહરી દાસી, અમે થઈ રહેલું ગૃહવાસી. ૪ અમ બેલું વચનજ સાર, વળી નાટક કરૂં ઉદાર; તવ રંભતણી પરે ગાવે, લળીલળી તે પાસે આવે. એમ સ્ત્રીચરિત્રજ દાખે, તે સઘળું મજ પાખે; નયણ–બાણે તે તાડે, કામિજનનાં ચિત્તજ પાડે. અમે ત્રણભવનગતિગામી, એ નિ જાણે સ્વામી,
અમે દરસણ દેવ તે વાંછે, જેવા જન મેટા ઈ છે. તુમચ્છુ લાગે રંગરોળ, તુમથું વંછું રંગરેળ; તુમો ચિત્ત અમારે પેઠા, અતિ નિહુર થઈ બેઠા! ૮ તૈય વીર ધ્યાન ન ચૂકે, ત્યારે વિદ્યાદેવી હૃકે;
મહાવલિની આવી તામ, કર કરે પ્રણામ. તવ ચેગિની ત્યાંથી ત્રાઠી, દશે દિશે સઘળી નાઠી,
જય જયરવ વ્યાખ્યા મહિયે, મહા ધીર પુરૂષ સહી કડિયે. ૧૦ ચક મેગર ભાથા આપે, ધનુષ ખડગ તે વળી થાપે; તે સહી માટે મહારાય, ઘણુ ભૂપતિ સેવશે પાય. ૧૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
