________________
(૧૬૮). જયાનંદ કેવી. તે ત્રચ્ચે તિહાં રંગી બાળ, વરમાળા ઘાતી તત્કાળ; તવ નૃપ ચિતે હૃદય મઝાર, કન્યા કિમ દીજે એ બાર ! ૭૦ આવ્યા છે જે રાજકુમાર, વઢવા સજજ થયા તેણીવાર;
અનેક પરે તિણે યુદ્ધજ કરી, જ્યારે મન આનંદ ભરી. ૭૧ એકતણા ઉદાળ લેહ, તવ નાઠા તે જાયે હ; કેતાના તે ભાગ હાડ, કેતા બાંધ્યા સબળે ઝાડ. ૭૨ કેતે દશ અંગુલી મુખ દીધ, કેતાનાં શિરમુંડણ કીધ; તવ રાજાને ચઢીઓ કેપ, સેનાની પ્રતિ કહે કરે લેપ. ૭૩ તવ તે સેનાની સજા થઈ, બહુ સંગ્રામ આરંભે લઈ
વાસણ રાય તે કીધી બુદ્ધ, બળે સેનાની કરતાં યુદ્ધ. ૭૪ રાજા મન આણી વિખવાદ, સૈન્ય સર્વને કીધે સાદ, તવ મંત્રી આવીને કહે, નહીં વામણ તું ઊભું રહે. ૭૫ એ છે સહી કે દેવ દયાળ, શામાટે ઉપાઓ કાળ; તવ રાજા મન ધરી સંતેષ, હય મૂક્યા વળિ મૂક્યો રોષ. ૭૬ તવ વામણે મૂક્યાં હથિયાર, સામે આવી કરે હાર; સભામાંહિં બેઠા એકઠા, વામણ દેખીને મનમઠા.
- ૭૭ પાય લાગીને ચિંતે તામ, રૂપ દેખીને પૂછે ગામ;
તું કુણુ દેવ કે ચંદ્ર રૂપ દેખાવ કરે આણંદ. ૭૮ ચિંતે જયા એ દુખિયા થયા, તવ સોવનમય દીઠી કયા; (કાયા) રાજવર્ગ સવિ આણંદ ભયે, ઘર ઘર મંગળ ઓચ્છવ થયે. ૭૯ સૂરજ કેટિ થયા પ્રકાશ, રૂપે જાણે લીલવિલાસ, ઈણ અવસર ચાવકજન એક, કમળપુરીથી આવ્યું છે. ૮૦ જયાનંદ જવ નયણે દીઠ, તવ તસ લેચન અમીય પઈડ, પરથની જે હુઈ કથા, તે કહી તામ હુઈ જિમ યથા. ૮૧ એ નર તે સહી નિત્યે જાણ, દેવરૂપી મનમાંહિ આણું; તેહ સુણી નૃપ લાગ્યા પાય, સબળ મહેચ્છવ મડે રાય, ૮૨
99
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
