________________
ચી ચરિત્ર પ્રસંગ કર મીંઢળ છૂટાં નહીં, કંકણવલય શૃંગાર; નિશા પાછળી અતિ ઘણી, આવી નિદ્રા સાર. નવ તે કંકણ દેખી, સહી પુતે સંકેત; રાતે એ તિહાં કિમ ગયે, કિમ પર કુણું હેત. વી ભણે સુણ બેહેની, જે દેખાડે જોય; * પગ દે બાંધી કરી સૂડે કીધે સાય. અનેક પરે તે તાડિઓ, દુરંક કાળ ગમંત;
તે બેહ પરપુરૂષચ્ચું, વિવિધ પરે વિલસંત રત્નાપુરીની સ્ત્રીચે, તવ વનવિયે તાત; મુજ પિયુ હસતી ગયે, વસ્ત્રથી જાણી વાત. અંચલ અક્ષર જે લખ્યા, વાંચી કર્યા પ્રમાણે
સારથવાહ એક ચાલતે, તેહને કીધું જાણું. બહુ આભર્ણ તસ કર દિયાં, દેજે લેખ અપાર;
એ સ્ત્રી અછે તેમતણી, નિર્ચે કરજો સાર. દિને કેતે તે આવીએ, હસંતીપુર માંહિં;
ધનદઘર પૂછી કરી, નિર્ચે આવ્યું ત્યાંહિં. તવ તે વનિતા આકુળ, ઝબકે આવી બાર; રત્નપુરીથી આવીઆ, લાવે પીવા વારિ. સસરે આભર્ણ જે દિયાં, તે દીધાં તતકાળ; વળતે ઉત્તર જે દિયે, નિચે જાણે આળ. તવ સૂડે નયણે જુએ, શાકતણું છમકાર; નારી બહુ ઈમ ભણે, તાહરે એ પરિસાર. અમ પિયુ પરદેશ ગયે, લેખ આપ ઘરી નેહ, રત્નપુરીથી આવશે, તેહને દેજો એહ. દિન કેતે તે તિહાં ગયે, સૂડે આપે નાર;
૧ ભલે દોરે. ૨ પિપટ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
