________________
(૧૫૬) જયાનંદ કેવળી, તે તવ એકતે મળી, નર નિદ્રા લહી ભાળ. ઘર પાછળ એક અંબ છે, તે ચઢી તેહની ડાળ;
હું પણ થડ ઉકેટર રહ્યો, અંબે લીધી ચાલ. સમુદ્રપાર એક દ્વીપ છે, રત્નજ તેહનું નામ; રતનપુરી નગરે જઈ, તિહાં લીધે વિશ્રામ. તે મથે વ્યવહારીઓ, કન્યા પરણે તાસ; તે બેહને નિરખવા, હુએ મને ઉલ્લાસ. તસ ઘર મંડપ ભાગીએ, તસ વર પામ્યો હાણું; કન્યા પરણી જઈયે, બીજે તેડીઆણું. હું પણ તે નિરખણ ગયે, સ્ત્રીય ન જાણે એહ;
મંડપ મધ્યથી હું રહ્યો, કન્યા પરણી તેહ. હું બેઠે જવ માયરે, તવ સ્ત્રી કરે વિચાર;
બાઈ એ વર આપણે, નિ જાણે સાર. તે મંદિર છે વીસપ્યું, બીજી બેલી વાણ;
પરણી સુણહરે ગયાં, મદન તું નિર્ચે જાણ. તે સ્ત્રીને વસ્ત્ર વળી, લખે એક શલેક; સહકારે જઈ વળગીએ, તવ તે સ્ત્રી થઈ ચેક.
( ) क हसंती कवा रत्न, पूरं चूतो भ्रगावचः सूनुर्धनपते भर्भाग्या, द्वनदेवो भ्यगाश्चियं.
દાહો.) **
સાયર જજ ઉતપ
તવ સહકારજ ઉતપ, ચાલ ઉગત આકાશ; સાયર તે ઉલંધી કરી, આ મંદિર પાસ. સ્ત્રી બેહુ તે ઉતરી, લાગી ઘરને કામ; તવ સહકારથી ઉતર્યો, જઈ સૂતે નિજ ઠામ. ૧ પોલાણમાં.
૪૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
