________________
(૧૫૦)
જયાનંદ કેવળી. પાળે રહું ધનવંતર સહી, કરૂં ઉપગાર જિહાં જાઉં મહી.૧૫૬ કર કર સ્વામી પર ઉપગાર, તુજ સુત વેદન ટાળે સાર;
તેહનું દુખ તુલ્લે ટાળે સહી, જયા કહે તિહાં જોઈયે જઈ. ૧૫૭ બાંહે વળગા મંદિર ગયા, સુત દેખીને વિરમે થયા; તવ આડંબર અતિ ઘણુ કરી, સેઈ જ શિર ઉપર ધરી. ૧૫૮ તવ કુંઅર તન છૂટું સહી, ચરણે લાગે બેઠે થઈ; રાજા મન અતિ આણંદ ભય, નગરમાંહિ બહુ ઉચ્છવ થયે.૧૫૯ ધન ઘણું તે દેતા દાન, વિપ્ર ન લીયે ભાગે માન;
એક દેશનું રાજજ ગ્રહે, વળી કાંઈ જોઈયે તે કહે. ૧૬૦ વિપ્ર ભણે એ માહરૂં અછે, લહી અવસરે કહીશું છે; રાજા પૂછે સ્ત્રી કુણ ઠામનંદતણે ઘર મૂકી સ્વામ. ૧૬૧ તવ નૃપ રાણીને પાઠવે, સિંઘાસને ધરી ત્યારે હવે,
તેડી આ રાજા ઘરે, સુખ વિકસે તે સ્વર્ગજ પરે. ૧૬૨ રાજા મંત્રી કરે વિચાર, એહ વિપ્રને કન્યા સાર;
ભણે મંત્રી વાચા નવિ ચળે, ગંગાજળ જે પાછાં વળે. ૧૬૩ મંત્રી જાણે રાજન અવધાર, પદ્મપની પુત્રી સાર.
મૂળીવાહક પ્રતિ તે દીધ, દેશ વિશે વાત પ્રસિદ્ધ. ૧૬૪ તુજ ભગિનીની પુત્રી જેહ, મૂળીવાહકને દીધી તેહ,
બીજી પુત્રી નરવર દીધ, તુજ ભગિની કેધજ કીધ. ૧૬૫ તે રીસાવી આવી ઈહાં, અશોક તરૂનું વન છે જિહાં
એટલે નર એક આવી કહે, બહેન તુઠ્ઠારી મળણું લહે. ૧૬૬. આડંબરમ્યું ચાલ્યા સવે, ભાઈ વિપ્ર ઉચ્છવ અભિનવે; કઠે લાગીને રૂદન કરંત, રાજા પૂછે કહે વૃત્તાંત. ૧૬૭ પભણે રાજા નિજ સુત વાત, તે સાંભળીને થઈ રળિયાત;
૧ જંગલમાં ભીલ રહેઠાણની અંદર. ૨ દેવની પેઠે. ૩ કાઠીને ભાર ઉપાડનાર.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org