________________
તાપસવૃત્તાન્ત,
(૧૩૭) નદી સનાન કરી વન ગયાં, માણસ હતાં તે ઘરે થયાં;
મધુકંઠશું વળી ત્રણ જણ, રંગ વિનેદ તે જોતાં ઘણું. ૨ તિણે સમે મેં નિદ્રા લહી, કંકણ કેટે ઘાલ્યું સહી;
નર ફિટી હું વાનર થયે, સ્ત્રીને ગાયક લેઈ (ને) ગ. ૩ હું પણ કેડે ધાયે સહી, તવ સ્ત્રીએ મુજ વાણી કહી,
જારે જા તું મૂઢ અજાણુ, નથી પ્રીછો છાંડસિ પ્રાણ. ૪ તવ હું તેની ધા પૂઠ, મધુક શિરમારી મુંડ
શાખાપાતતણું પરે પડે, તવ એ ભલે આવી ગ્રા. ૫ બહુ દુરંક શીખવીએ નાચ, જાણું સર્વ પણ નાવે વાચ; દિન કેતે સહી તું મુજ મળે, કડું ભાગતાં વાંછિત ફળે. ૬ તવ નૃપ કહે પરણવું નાર, અતિ સુંદરને રાજકુંઆરિ;
સેનાની તવ બેલે હસી, બીહુ નાર એ સાપિણી જિસી. ૭ એટલે નર એક આવી કહે, તાપસ હેમજટ વનમાં રહે; તે પાસે ચાલ્યું સહુ કેય, તાપસ ધર્મ કહે તે સેય. ૮ સેનાની રાણું ને રાય, દીક્ષા લેઈ સેવે પાય; ભણ્યા ગ્રંથ શિવતણું અનેક, ગુરે નિજ પદવી દીધી છેક. ૯ ગુઢ ગભરાણી તે હતી, પણ તે નવિ જાણે વળી યતી;
પૂરા માસ થયા તે જિસે, પુત્રી જનમ હુએ તે તિસેં. ૧૦ તાપસસુંદરી દીધું નામ, રૂપે વાંછા કરે સુત્રામ; ચિવનવંતી કુંવરી થઈ, યતીતણે મને ચિંતા થઈ. ૧૧ તેમજ તવ કાળજ કર્યો, સોવનજર તે પાટે ધર્યો.
“પધંગ એક છે વિદ્યાવંત, તે ગુરે દીધે જાણું સંત. ૧૨ પશ્ચંગ બેસી ગુરૂ યાત્રા ગયા, પાછા આવ્યા વાઘજ થયા. તે દેખી અમે નાઠા જામ, સાન કરી ગુરૂ તેડયા તા. ૧૩
૧ શાખાથી તૂટી પડેલી પાંદડાની પેઠે. ૨ કષ્ટથી. ૩ સેનાપતિ. ૪ દેવો. ૫ પલંગ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
