________________
(૧૩૬). જયાને કેવી આવ્યા નિજપુરમાંહિં કે, સ્વામીને સવિ કહ્યું,
રાજા થયે હેરાન કે, એ કર્મ શું થયું. જે. ૮ જેયા દેશ વિદેશ કે, નૃપ આશા ટળીરે;
આ મન વૈરાગ કે, અતિ ઘણું ટળવળી. જે. ૯ એક દિન નરવીરરાય કે, દંતીગ્રહણ ગયેરે,
ગ્રા હસ્તિના થકી કે, ઉચ્છવ બહુ થયેરે. જે. ૧૦ ભીલ એક આવ્યું ત્યાં કે, કપિટેલું ગ્રહીરે;
નાટક માડયું રંગ કે, નૃપ રં સહીરે. જે. ૧૧ વાનર નિરખે રાય કે, આનંદ ઊપજે રે;
વાચા નવિ બેલાય કે, કિપિન નીપજેરે. જે. ૧૨ એ સહી માહરે રાય કે, હવે હું શું કરું?
આગળ પાછળ થાય કે, સહી પાછા ફjરે. જે. ૧૩ રાજા ચિંતે ત્યાંહિ કે, એ કપિ શું કરે,
આણે અતિ બહ નેહ કે, નયણું જળ ભરેજે. જે. રાજા ને ધરેય કે, લીધે મૂલમાં;
વંધ્યાચળથી રાય કે, આભે નગરમાંરે. જે. ૧૫ તવ વડ કપિશું ભાવ કે, નૃપ ભૂષણ કળેરે;
પહેરાવે નિજ હાથ કે, કંઠે દીઠું વગેરે. જે. ભાગી નાખ્યું ત્યાં કે, સેનાની રે,
અચરજ દેખી રાય કે, મન વિસ્મય ભરે. જે. ૧૭ પૂછે સવિ વરતાત કે, તુજ એ શું થયું રે, આવ્યાં કર્મ કઠેર કે, સેનાની કહ્યું છે. જે. ૧૮
( ઢાલ ૩ છ દેશી, પાઇની ) નદીતટે અમે જમવા કાજ, ઉતરિયા તું સુણ મહારાજ; સ્ત્રીએ ચરિત તે દાખ્યું ઘણું, માણસ દૂર કર્યું અમતણું. ૧
૧ હાથી પકડવા. ૨ પુષ્કળ. ૩ વાનરાઓનું ટેળું. ૪ કંકણ-કડું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org.
