________________
ન કહે હતિ ભલી પણ ઉતા
(૧૧૮)
જ્યાનંદ કેવળી. ગુરૂ કહે વત્સ સુણે તમે, જે છે એ વૃત્તાંત;
ચંપા નગરી અતિ ભલી, લેક વસે તિહાં સંત. ૧૬ નગ વૈતાઢે હું રાજીઓ, સૂર્યગ્રહણ ઉતપાત;
તે દેખી દીખ્યા ગ્રહી, કર્મ કરવા ઘાત. વિધ્યાચલે હું આવીઓ, પાવસ કેરે કાળ;
ચ્યારે માસ જ પચખિયા, ગુફાતણ તે સાલ. મૃગ સારસ ને રેઝડાં, આવી સુણે વખાણ;
સમકિત ધારી તે થયાં, વહે શ્રી જિનવર આપ્યું. ૧૯ તે પાસે નગરજ ભલું, વિરસેન તિહાં રાય;
ભીમ સેમ છે ભટ ભલા, સેવે તેમના પાય. રાએ તસ આયસ દિયે, મૃગયા જાઓ દેય;
મૃગ મારીને વેગમ્યું, મંદિર લા સાય. ભટ બેહુ તે સજ થઈ, ગયા તે વનમાં જામ;
મૃગલાં બહુ દેખી કરી, મારણ લાગા તામ. બાણ એક લાગે નહિ, મનસ્ય ચિંતે તેહરુ
કારણે કોઈ ગુફા મહં, આવે જોઈએ એહ. તે બેહુએ તિહાં આવિયા, મુની દેખે તિણ ઠાણ;
મૃગલાદિક તિહાં એકઠાં, મન શુધે સુણે વખાણ. ભીમ સેમ વિસ્મય થયા, બેઠા અંજલિ જોડિ;
મુનિવર દીએ દેશના, સુણે તે મનને કેડિ. હિંસા છે જીવની, સમકિત ગ્રહી શુભ ભાવ;
નિજ મંદિર આવ્યા સહી, જે ઈણે પ્રસ્તાવ. દુરજન જઈને વિન, હિંસા ન કરે એહ;
૧ પુત્ર-પ્રિયમાનુભાવ. ૨ પર્વત. ૩ વરસાદના સમય. ૪ આજ્ઞા હુકમ. ૫ શિકાર કરવા માટે. ૬ ઘર. ૭ તૈયાર. ૮ બને હાથને જેડી. ૮ રાજાને.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
