________________
ગ્રંથપ્રશસ્તી. (૧૦૩) હરવચન દીપાવતેરે, જયસિંહ પુરૂષ ગંભીર; જિણે ગ૭ સંઘ વધારિયે, ગયે ન જાણ્યરે હીર. ૮ બિંબપ્રતિષ્ઠા બહુ થઈ રે, બહુઅ ભરાયારે બિંબ;
શ્રી જિનભુવન મેટાં થયાંરે, ગ૭ વાગ્યે બહુ લંબ. ૯ તે જયસિંહ ગુરૂ માહરે, વિજયતિલક તસ પાટ;
સમતા શીળ વિદ્યા ઘણી, દેખાડે શુભ ગતિ વાટ. ૧૦ સત્યવાદી સંયમધણરે, નિર્લોભી નર સાર;
આપ પિયારે કો નહીં, દોષ રહિત લેરે આહાર. ૧૧ તેહને પાટે વળી પ્રગટીઓરે, કલ્પતરૂરે કંદ; વિજયાનંદસૂરીશ્વરૂપે, દીઠે અતિરે આનંદ. જેહની મધુરી દેશનારે, સૂરી ગુણરે છત્રીસ
ગુણ સત્તાવિશ સાધુનારે, સત્તર ભેદ સંયમ કરીશ. ૧૩ હર હાથે દીક્ષા વરે, હુએ તપગચ્છનેરે નાથ; અષભણે ગુરૂ તે સહી, તેહને મસ્તકે હાથ. ૧૪
: (દુહા.) મસ્તક નામી તેહને, ર ભરતને રાસ
ત્રંબાવતિમાં નીપને, જ્યાં બહુ માનવ વાસ. ૧ (ઢાળ ૮૩ મી–દેશી ઉલાળાની–રાગ ધનાશ્રી) જિહાં બહુ માનવને વારે, પહેચે સહુકેની આશ;
ભૂખે કે નવિ જાય, ઘેરે ઘેડા ગજ ગાય. ૧ મંદિર મેટાં છે આંહિ, બહુ ઋદ્ધિ દીસે છે ત્યાંહિ,
ઈદ્ર સરીખા તે લેકે, કરતા પાત્રને પોષે. ઘર ઘર સુંદર નારી, દેખી રંભા એ હારી; વસે વ્યવહારીઆ બહેળા, પહાચે મનતણું ડેહલા. ૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
