________________
( ૬ )
ભરતબાહુબલી ઢાળ ૬૧ મી-દેશી જિમ સહકારે કેયલ ટહુકે રાગ કેરે) કરસણ વાળે મ કરે કેઈ, કરે સજઝાય જિમ બહુ સુખ હોઈ,
માહન માહન મુખ કહે એ. ઈમ કહી સ્વામીવાત્સલ કરતાં, ગામે ગામ તે નર ફરતાં મળ્યા પુરૂષ બહુ ભેજની એ. દાહ દાહ વધતા જાય, તવ રાંધણુએ નવ રંધાય; પિરસી ન શકે પુરૂષને એ. અણુ તેડયા આવે નર કેતા, ઝડપી આખળ પાપળ લેતા; થાળ પડાવે પિરસતાં એ. જમતાં નીતિ ન રાખે કેય, એક ઠેલે એક પડતાં જોય;
એક દડે સ્થાનક ભણું એ. રાઈદાર તવ કરે વિચાર, એ નહીં શ્રાવકને આચાર;
નાખે ઢળી સાંઢ ખરે એ. ગયા સેય નૃપ ભારતની પાસે, ભજન કેરી વાત પ્રકાશે;
સ્વામી નીતિ રહી નહી એ. શ્રાવક ભેળા બીજા થા, ઘણું લોક અણુતેડ્યા આવે; કિમ શ્રાવકને ઓળખું છે?
. (દુહા.) ભરત વિચાર કરે તિહાં, તેડયા શ્રાવક સાર;
રત્ન કાંગુણ લઈ કરી, રેખા કરે તેણિ વાર. (ઢાળ ૬૨ મી-દેશી ચાલ ચતુરા ચંનેને-રાગ મલાર) રેખા સેય હૈિયે કરી, જમે શ્રાવક સેરે;
બહુ પરે ભક્તિ ભરતજ કરે, દિયે ભૂષણ જોય. રેખા. ૧ સમકૃત્વ ધારી જે હતા, રેખા ત્રણ તસ સારરે, ૧દ્વાદશ વ્રત જેણે ધર્યા, રેખા તેહને બારશે. રેખા. ૨ ભરતને પાટે આદિત્યયશા, બેઠે જેણી વાર તિણે ધર્યો કઠે શ્રાવક તણે, ભલા સેવનતારરે, રેખા. ૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
