________________
પખંડસાધનવૃત્તાન્ત, (૫૭ ) ખાડ ખણવી ચકી કાંઠે બેસતેરે, સાંકળ આગળ લેહ;
મોટી મોટીરે તેણે વળગે ખટખંડ નરારે. ૧૦ ચકી બી ડું મૂકે નિજ મુખમાં વળીરે, ત્યારે સૈિન્યતણાય;
સહજેરે સહજેરે બળ કરતો ચકી તિહારે. ૧૧ ખુશી થયા નર સુભટ સહુકે ત્યાં ઘણુંરે, ધન્ય તાહર અવતાર;
ચકી ચકીરે ભરત સમે જગ કે નહીં રે. ૧૨ આ ચકી ગજ ઉપર બેસી કરી, છટે દેવતા ભૂમિ; સુપરેરે સુપરેરે ફૂલ પાથરે સુરવરારે.
૧૩ ( દુહા ) નૃપ હસ્તીથી ઊતર્યો, બાહુબળ આવે ત્યાં હિં;
સુભટ રહા સહુ વેગળા, યુદ્ધ હેય બેહ માંહિં. ૧ (ઢાળ૪૪ મી–દેશી એક સમય વિરાટી ભાઈ-રાગ મહાર) બેઉમાં યુદ્ધ થવા ત્યાં લાગ્યું, દષ્ટિવાદ હોય તામ;
જોઈ રહ્યા રણ એક એક સ્લામ, જિમ ભી તે ચિત્રામ. ૧ પછે ભારતની મળિ ગઈ આંખે, નેગે ચાલ્યું નીર;
વૃષ્ટિ કરે સુર શીશ ધુણાવી, જીત્યે બાહુબળ વીર. ૨ ભંભા ભેરી વાગી ત્યારે, ચકી ચિંતા થાવે; ૨ખે વળી બીજું યુદ્ધ કરતાં, બાહુબળ જીતી જાવે. વચનવા માંડે ભરતેશ્વર, બાહુબળ તિહાં ન હારે; સિંહનાદ મૂકે ત્યાં ચકી, ધૂક્યા સુર નર ત્યારે. સિંહનાદ પછે બાહુબળ કરતે, મેર સાગરે ઠાવે;
શબ્દ હીરના વજ સરખે, કે ચમરે આ વળી ભરતે સિંહનાદજ મૂ, મૂકે બાહુબળ મેરે;
ભરત સાદ થયે રણમાંહિ, વાહાપૂની પેરે. બાહુબળને સુર વાળે તિહાં, જિમ સુપુરૂષની પ્રીત; દેવદુંદુભી દેવ બજાવે, બાહુબળની થઈ છત.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
