________________
( ૫૪ )
ભરતભાહુમલી.
ઋષભ નામ જપતા ધાએ, મૂકે મસ્તક ઘાય; અંગાં છૂટે ટોપ વછ્યું, કે નવ ભાગી જાય. માહુબળ ભૂપતણા નર ધાયા, કહે જીવતા કુણુ જાય;
જો શતખ'ડ હાય રણ [માં] કાયા, પાછે! ન દીજે પાય. ૧૧ કુવર કેસરી રણુ અપાવે, ચકી હામેા આવે;
સકળ દેશ જીતીને કાકા! અહીં જીવતા નવ જાવે સુભટ નાગ સરીખા થાએ, રાખે રણમાંહે નામ; કહે ઋણ અવસરે અહીં ભાગી, શું કીજે મુખ શ્યામ, હુય ગય પુરૂષ પડયા રણમાંહિ, લેહીનાં ચાલ્યાં પૂર; સુર નર સહુ આંગળિયેા કરડે, વદન છુપાવે સૂર. ઘણા કાળ લગી રણુ ઝુક્યા, હુઇ સુભટની હાણુ; પછી દેવતા બહુ ક્ષય જાણી, ચેિ ઋષભની આણુ. ( દુહા. ) વઢતા રાખ્યા બેહુને, આવ્યા ભરતજ પાસ;
તુમે બેઉ અંધવ વઢી, કાંય કરાવા હાસ્ય ? (ઢાળ ૪૨ મી-દેશી મયંગળ માતારે વનમાંહે વસે-રાગ મેવાડા) હાસ્ય કરારે કાંય ભરતેશ્વરૂ, કાપા હાથેરે હાથ;
Jain Education International
૧૦
For Private & Personal Use Only
૧૨
૧૩
૧૪
રાજ્ય તુમારૂરે ખડ છયેતણું, ન વઢા ભાઈશું નાથ ! હાસ્ય. ૧ તુમને વઢતાં તે પૃથિવી[ના] ક્ષય થયા. જિમ ગજ વઢતાંરે ઝાડ;
હવે ભરતેશ્વર તુમે પાછા વળેા, મેટા તુમચા વ્હાડ. હા. ૨ જિનવર [ના] પુત્રને એહવું નવિ ઘટે, વરસે ચદ્ર અંગાર !
પ્રભુજી પાછારે તુમે હવે ઘરે વળે, કસ્યા અધવશુંરે ખાર! હા.૩ ભરત કહે તુમ દેવા ભલ કહેા, ન લહેા ઝગડાનું મૂળ;
મુજને ન મળ્યા ન માની આગન્યા, તે મુજ મસ્તકળ. હા. ૪ ચક ન પેસેરે એ પુરમાં વળી. ા કાઢો મુજ વાંક ? હવે વિણ જીત્યુંરે જો પાછે વળું, તે હુ જગમાંહિ રાંક હા. ૫
૧૫
www.jainelibrary.org
