________________
પખંડસાધનવૃત્તાન્ત, (૫૩) કરી અઘોળ તિલક શિર કરતા, પૂજે આયુધ તામેરે; સૂર કૈસુકી ઊગે વેગે, જેવા રણસંગ્રામેરે. આવે. ૧૨
( દુહા.) સુર સંગ્રામ જુવે સહી, વાગાં તે રણતર બેઉ સેના મળી એકઠી, જિમ નદી સાયર પૂર. ( ઢાળ ૪૧–દેશી વાસુપૂજ્ય જિન પુન્ય પ્રકાશે.
રાગ આશાવરી સિંધુઓ) બેઉ કટક મળિયાં રણુ ભેળાં, શબ્દ ઘોર તિહાં હોય; જિમ કે ડુંગર વજે ચૂરે, જાણું સાયર વલેય. પ્રલયકાળ મેહ ગાજી વરસે, તિસા શબ્દ રણે થાય;
સેવન સલિ ગજ ગાજી પહેરે, શું મેઘરા સાહા. ગાડાં શાભરી તિહાં રાખ્યાં, રાખ્યા રથ બહુ આણું;
હય ગય ઠાલા પાસે રાખ્યા, રાખ્યા ભેંશા–પાણ. સંહિણું ઔષધિ પિણ રાખી, આગા ટેપ સમારે,
વઢવા રણ કાઢી તરવાર્યો, ‘બેઉગમ ભાટ વકારે. બાહુબળી દેવપૂજા માંડી, કરી આરતી ધૂપ વજતણે સનાત ત્યાં પહેરી, ટેપ ધરે શિર ભૂપે. ભીડયાં ભાથડાં ધનુષ ચડાવ્યું, તવ ગજ ઊપર બેઠો; મતથાળ વધાવે ડોસી, આવે રણમાંહે પેઠો. ચકી પૂજા કરી રણ ચડિયે, સહલિ ટેપ સજાઈ; કાળપિષ્ટ ધનુષ કર લીધું, પેઠે રણમાંહિ ધાઈ. ઉગ્ર સત્ય અગેઅંગ મળિયાં, થયે બહુ સંગ્રામ;
સુભટ કહે ભરતેશ્વરકેરૂં, ન કરૂં લુણ હરામ. નિજ ઘર નારી તિહાં વિસારી, ન કરે આતમ સાર; રણ વઢતાં શું પાછા વળિયે? મરવું એકજ વાર.
૧ સ્નાન. ૨ શસ્ત્ર અસ્ત્ર. ૩ લશ્કર. ૪ બન્ને બાજુએ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
