________________
૩૫૪
શ્રીકેશરાજમુનિકૃત. એક દિવસ હનુમંતરે, મેરૂ ગિરિદે જાય; ચૈત્રમાસજિન પૂજિકેજી, મન રીયાત થાય. સ. ૨૨ બહુડિ આવતા થકાંજી, રવિ આથમતે દેખિ; એહ રૂપ સંસારનેજી, ચિતિ ચિતે સુવિશેષિ. સ. ૨૩ દિનની આદિઈ ઊગીજી, વ મધ્ય દિન ઠાય; ઘટીયે દિન ઘટે કરીજી, માણસ એમ ગિણાય. સ. ૨૪ પુત્ર પનેલી પાટવીજી, રાજભાર થાપત; દિક્ષા ઓચ્છવ માંડીજી, દાન ઘણે આપત. સ. ૨૫ ધરમરત્ન ગુરૂ પાખતીજી, લીધે સંજમ ભાર; સુંદરી સાડી સાતસેજી, લાગી પ્રભુની લાર. સ. ૨૬ ખે પિવે પહિરજી, કરિ ભેગવિલાસ; સુંદરિને મન સાદરૂજી, મડે પ્રિયુસું આશ. સ. ૨૭ અલૂણું શિલ ચાટવેજી, પ્રિયુ સાથે વઈરાગ; કરે તિક ધન કામિનીજી, સાધે શિવને માગ. સ. ૨૮
આરજિક લકમવતીજી, પપવત્તણી કહિવાય; સાથે રહે એ સાધવજી, પઢે ગુણે સુખદાય. સ. માએ સંજમ પાલિજી, કર્મતણે ક્ષય કીધ; હનુમંત હવે કેવલીજી, ભવને પારજ લીધ. સ. ૩૦ હનુમંત દીક્ષા સાભલીજી, ચિત્ત ચિતવે શ્રીરામ; કષ્ટ ચાલે સંયમતજી, છાંડી વિષય સુખ ઠામ. સ. ૩૧
હમ હરિ અવધિ કરી , જાણે એહ પ્રણામ; વિષમ મહા ગતિ કર્મનીજી, કહે સભામે તામ. સ. ૩૨
૪. આર્યો-સાધ્વી. ૫. પવર્તિની. ૧. સિધ.
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
