________________
૨૯૪
અશોક-રહિણ. આજ હ! પગેરે પ્રકારે પાર્લે સવી પ્રા. ૩૦ ચઉવિધ રાજ્ય-ઉપાય, વરતે કરપી આય; આજ હે ! શક્તિરે ત્રિવિધે કરી દુવિધ અરિજ કરે છે. ૩૧ સારે બહુવિધ કાજ, કરે એક છ– રાજ્ય; આજ હે! વસતિરે ગ્રહવાસે પારા ન ચિંતવેજી. ૩૨ સુદ્ર ઉપાય ત્રિણ જેહ, તે ટાલે ધરી નેહ, આજ હ ! છાંડેરે સવિ હય, તે હેયપણે કરી. ૩૩ જેહની આણ અખંડ, દીઈ દુર્જન સિર દંડ; આજ હો! જેહને વિતંડાવાદ, ન જિનમાઁછે. ૩૪ મીની ને મતિવંત, સુખીયા સુકૃતને સંત; આજ હો! દીસે રે હિત હિંસે હિયર્ડે દેખીનેંજી. ૩૫ પરદેપ કહેવા મૂક, પરછુતિ કરણે નિસ્ક; આજ હે ! અંધારે તિહાં કામેં પરસ્ત્રી દેખિયાજી. ૩૬ સહસ નયણપર દૃષ્ટિ, ઉપકૃતિ કરવા સૃષ્ટિ: આજ હે ! પરગુણ ભાષણને સહસ્સરના ધરેજી, ૩૭ કુમત, જવા શક શેષ, કરતા સુકૃતને પિષ; આજ હો! વારૂરે વરસ તા પુષ્કરઘન પરે છે. ૩૮ કરતા જન ઉપગાર, વારૂ ધર્મવિચાર; આજ હે ! ભાવિરે નિ જલ્યાડૅ, અર્થવિચારણાછે. ૩૯ જે કાઇ ભાષે આલ, તો તસ અર્થ નિહાલ; આજ હે ! નાણેરે નિજ મનમાં પરૂપર ધૂમણાજી. ૪૦ કોઈ કહે અકરમી અભાગ, અવગતિ એધે ભાગ; આજ હ ! ચિંતેરે તસ અર્થ, સર્મોચિત ભાવતાછ. ૪૧ નહીં પરિવાર એ વંધ્ય, એકાકી ગત ધંધ; આજ હે ! જાણેરે એહ દિન કહી આવશ્વેજી. ૪૨ પરદુઃખ દેખી દીન, આપ હેય લયલીન;
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
