________________
૧૨૫
(ધનવતીવૃતાંત.) સચિવ અચંભ પામી, ત્રિયાની સુણ વાં; પહિલાથી વધતી દીસે, વધતી પ્રીતિની ખાંણ! ૬=૭૪૦
ઢાલ, આગરામેં પાતિસાહને, દિલીયે નવાબ;
ઝીણે ઝીણે સારેમેં ગેઉગી જીવાણુ હારા આલીગરા નાહ! મારૂ ડારી હારી નથ ગઈ
છે. એ દેશી. સચિવ કહે સહુ સુન્દરીને, તું સુલિણી નાર; તુજ ચતુરાઈ દેખીને, ધરું છું ઘણે પ્યાર. મહારી અલબેલી ભાંમ! કહ્યું માને તુહે મારૂં છે. ૧–ટેક. નયણુતણે ચાલે કરીને, દેખી મેહ્યું દિલ તુજસરિખી કાઈ કામિની, કાંઈ નથી જગ્ન અવલ્લ હારી. ૨ તુજવિના મુજ સુભગેને, જાયેં દિવસ ની; સહિજ સલૂણું બેલડા, હારાલાગે મુજનેં મીઠ. હારી તુંહી તન્ન, તુંહી મા, તું સાચી મુજ મિત ! તુજ ગુણમાલા પેખીને, વિલુબ્ધ માહિરૂં ચિત્ત. મહાર. ૪ તું હી માહરે મન્નમેહન, તુંહી માહરે આવે ! મહિર ધરીને ગેરડી, હવે, મુજને કરે સનાથ. મહારી ૫ કહે ધનવતી સૂણો સાહિબા મેં, કહી તુમહે જે વાત; તેહવું જ અમે જાણું અછું. એ માન્યું સઘળું સત્ત. મહાર સુગુણ સનેહી સ્વામી ! ભલેં આવ્યા મુજ મંદિરેરે. ૬ તુમહારી ચિત્ત ચાલમાં, હું થાઉં છું મહ રાજી; પલિક એક પડખ્યો તુ, (તો) રસોઈ કરૂં સાજ.
(ઇ.
મહારા
૧–સુશ્કેલીથી. રઈને,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
