________________
વળતું જ લૂંટારાઓએ કહ્યું: ‘તારી વાતની અમને પ્રતીતિ કઈ રીતે થાય ? જો આ પંખી ઊડી રહ્યું છે તેને મારી બતાવ તો માનીએ.”
ચાંપાએ કહ્યું : “મારે તો તમારી સાથેય લડવું નથી, આ તો તમે ફરજ પાડી છે માટે લડવું પડે છે. તો આ પંખી તો બિચારું નિરપરાધી છે, એને શી રીતે મારી શકાય ?” “તો પછી અમને વિશ્વાસ શી રીતે થાય ?" લૂંટારાઓએ કહ્યું.
“લો, આ મારા ગળામાંથી ઝીણામાં ઝીણાં મોતીની માળા, તમારામાંથી કોઈ પણ એક જણ એને લઈને છેલ્લામાં છેલ્લી નજર પહોંચે ત્યાં જઈ માથા પર મૂકીને ઊભા રહો. મારું બાણ તમારા માથાના વાળનેય અડ્યા વિના સીધી માળા લઈને જાય તો માનજો કે તમારામાંથી એક પણ નહિ જ બચે.'
ત્રણમાંથી એક જણ માળા લઈ છેલ્લામાં છેલ્લી નજર પહોંચે ત્યાં જઈ માથે માળા લઈ ઊભો રહ્યો. તે પછી થોડી જ વારમાં ક્યારે બાણ આવ્યું અને ક્યારે માળા લઈ ગયું તેની ખબરેય ન પડી. આ જોઈને એ લોકોએ લડવાનો વિચાર માંડી વાળ્યો. એમને થયું : “આની સાથે લડવામાં મજા નથી.” એક લૂંટારો બોલ્યો : “જ્યારે તમે સાંભળો કે ગુજરાતની ગાદીએ વનરાજ ચાવડો બેઠો છે, ત્યારે તમે અમને મળવા આવજો ” આ સાંભળતાં જ આશ્ચર્યચકિત થઈ ચાંપો બોલ્યો : “શું તમે વનરાજ છો ? તમારી આ સ્થિતિ કેમ?” વાતચીત દરમ્યાન બધી પરિસ્થિતિ જાણી ચાંપાએ કહ્યું: “હવે તમે માંગતા નથી, એટલે તમારી ક્ષાત્રવટ પણ જળવાય છે; અને કાર્યનું મહત્ત્વ સમજીને હું સામેથી જ આ બધું સમર્પિત કરીને જાઉ , એટલે મારું કર્તવ્ય પણ અદા થાય છે. હજુ પણ ઘણું ધન મારે ત્યાં પડ્યું છે; જ્યારે પણ જોઈએ ત્યારે મંગાવજો” એમ કહીને કમાયેલા બધા જ ધનનો ત્યાં ઢગલો કરી દીધો. આ હતી સાત્ત્વિકતા અને ઉદારતા.
તમારા સાધનશુદ્ધિના પ્રશ્નના અનુસંધાનમાં આ બધી વાત કરવાનું બન્યું છે. હવે પાછા મૂળ વિષય ઉપર આવીએ.
यो निरनुबन्धदोषात् श्राद्धोऽनाभोगवान् वृजिनभीरुः । गुरुभक्तो ग्रहरहितः सोऽपि ज्ञान्येव तत्फलतः ।।
હતા - તિરુક્ષorટી
૧૪૦ જૈનસંઘના મોભીઓને માર્ગદર્શન
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org