________________
૨૪૩
195
– ૧૭ : આગમ એ જ આધાર – ૧૩૨ - વગર ન લેવાય તો નાણાં ન હોવાનું દુર્ભાગ્ય મનાય. “એકલા ત્યાગની જ વાત કેમ ?' એવા વિચાર હોય ત્યાં સમ્યક્તનું ઠેકાણું નથી. ભગવાન પણ એવાને ન પહોંચે ?
સભા : સમ્યક્ત કઈ વાડીનું ચીભડું ?' એમ બોલનારા કેવા કહેવાય?
એ તો બધી રીતે ગયેલા, વીતેલા સમજવા. એવાની વાત જ જવા દ્યો. એ તો ધર્મની કોટિથી બહારના જ છે. એવામાં તો મોં એટલાં વચન અને માથાં એટલી મતિ. ભગવાન પણ એને ન પહોંચે. સંશય હોય તે છેદાય પણ શત્રુતા ન છેદાય. ભગવાનની વાણી સમકાળે સર્વના સંશય છેદે પણ “આ આમ જ' એવું નક્કી કરીને જ જે આવે તેના વિચાર ન છેદે, ભગવાનની દેશનાને સર્વ સંશયછેદિની કહી પણ મૂર્ખાઓના નિશ્ચયછેદિની ન કહી. એવાની સાથે તો વાત પણ ન કરાય. અમે તો આ આગમને વળગીને ચાલીએ. આના માટે કોઈ અમને લકીરના ફકિર કહે તો તેનો એ ઇલકાબ અમને એક લાખ વાર મંજૂર છે. એ આગમોના આધારે તો અમે આ વેષ લીધો. માબાપ અને ઘરબાર એના ભરોસે મૂક્યાં. અમે એની પાછળ મરવાના. મરીએ તે હા, પણ એને છોડીએ નહિ. એ અમને કૂવામાં ઉતારે તો કૂવામાં પણ ઉતરીએ કારણ કે અમને વિશ્વાસ કે એ કૂવામાં ઉતારે તો ત્યાં પણ લાભ જ હોય. એ ખાવાપીવાની ના કહે તો ત્યાં પણ લાભ જ હોય. ઘરબાર છોડવામાં એણે લાભ કહ્યો, અમે તે માન્યો, માટે જ ઘરબાર મૂક્યાં. મુનિ વ્યાખ્યાનમાં શું કહે ?
જેના વિશ્વાસે જેણે માબાપ અને ઘરબાર છોડ્યાં તે એવું માને કે તમારું માને ? અમારું કામ હવે એ કે જે અમને ગમ્યું તે તમને કહેવું. એ તમે કદાચ સીધા ન પણ પામો તો એવી ભાવનાવાળા તમને બનાવવા. વ્યાખ્યાનમાં અમે કાંઈ તમને ગમતી વાતો જ ન કરીએ. તમને કોઈ પૂછે કે શું સાંભળી આવ્યા વ્યાખ્યાનમાં? તો કહેવું કે “જે એમની પાસે હતું તે. અમે કાંઈ અમારી પાસેનું સાંભળવા એમની પાસે નહોતા ગયા. એ એમની પાસેનું સંભળાવે તે જો અમને ન ગમે તો અમે મિથ્યાદષ્ટિ, ગમે છતાં પળાય નહિ તો અવિરતિનો ઉદય પણ એ કહે તો જે એમની પાસેનું હોય તે જ.' જેને શાસ્ત્ર ન ગમે તે અહીં ન આવે ?
જેનો જે વેપાર તેને ત્યાં તે ચીજ મળે. કાપડિયાને ત્યાં ગંધિયાણું ન મળે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
