________________
તેઓ અનેકવિધ જૂઠાણાં ફેલાવે છે. કેટલાકો કહે છે કે, “પૂ. પ્રવચનકાર મહાત્માને ૧૦૮ ચેલા મૂડીને ગણધર થવું છે – માટે મા-બાપની રજા વિના છોકરાંને ભગાડે છે ને ભરમાવીને દીક્ષા આપી દીક્ષાને હલકી પાડે છે. આમ બોલનારમાં જૈન શાસનનું જ્ઞાન છે એમ મનાય નહિ. શ્રી તીર્થંકર દેવ જેમને સ્થાપે તે જગણધર કહેવાય છે અને તેની યોગ્યતાનું માપ ૧૦૮, ૧૦૦૮, ૧૦૦૦૮, ૧૦૦૦૦૮ કે અસંખ્ય શિષ્યો ઉપરથી નથી જ નીકળતું. જૈનશાસનમાં શિષ્યવૃદ્ધિથી કોઈ પદ મળતું જ નથી. પરંતુ આમ કહેવામાં તેઓનો બૂરો આશય શિષ્યમોહ ને માનલાલસા જેવા અછતા દુર્ગુણોને પણ સિદ્ધ કરવાનો જ છે. બાકી પૂ. પ્રવચનકાર મહાત્માશ્રીએ તો અનેકવાર એ ભાવાર્થનું કહ્યું છે કે,
“એકથી એક કોડ, અબજ કે અસંખ્ય શિષ્યો મળે તો પણ મુક્તિ મળી જાય એમ ન માનતા. શિષ્યો વધારવાથી જ કલ્યાણ થઈ જતું નથી અને શિષ્યમોહ તો એવી ભયંકર વસ્તુ છે કે, વિવેક તનાવે; હજારો શિષ્યો છતાં ડૂબી જવાય અને કઈ શિષ્યો વિનાના તરી ગયા અને જે આત્મા માનલાલસામાં ડૂબી જાય છે, તે ખચીત જ પોતાના આત્માની બરબાદીને ઊભી કરે છે. માન એ બહુ ભયંકર દુર્ગુણ છે. અપમાન વખતે સામાની દયા ખાવી એ જેટલું સહેલું છે, તેટલું જ માન વખતે ન ફલાઈ જવું એ મુશ્કેલી ભર્યું છે. સેંકડો મોટરવાળા લાલ પાઘડી પહેરીને વંદન કરે કે ઝૂકે તેથી જ કાંઈ કલ્યાણ થઈ જતું નથી. પરંતુ જે આત્મામાં વિષયવિરાગ, કષાયત્યાગ, ગુણાનુરાગ અને ધર્મક્રિયાઓમાં અપ્રમત્તતા જેવા સર્વોત્તમ ગુણો આવે છે, તે જ
આત્મા આત્મકલ્યાણ કરી શકે છે.” વધુમાં તેઓશ્રી તો ત્યાં સુધી કહે છે કે;
“દુર્ગુણોનું પરિણામ સૌને ભોગવવું જ પડે; કર્મ પાસે કોઈનીય શરમ ન અડે; અમે કે તમે જે હોઈએ તે પાપ કરીએ તો ડૂબીએ જ. કોઈને પણ દીક્ષા અપાય તે એના આત્માના કલ્યાણની અપેક્ષાથી જ આપી શકાય, પરંતુ શિષ્યમોહથી નહિ. તેમજ બહુ શિષ્યો થાય તેમાં ફેલાવાનું ન હોય. જે શિષ્યમોહમાં પડે, શિષ્યવૃદ્ધિથી ફુલાય
અને મોટાઈની લાલસામાં પડે તે સ્વયં ડૂબી જ જાય ને ?” આમ સ્પષ્ટપણે પૂ. પ્રવચનકાર મહાત્મા જ્યારે કહે છે, ત્યારે ધર્મદ્રોહીઓ કહે છે કે,
[ 22 !
ગ્રંથ અને ગ્રંથકાર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org