________________
૯૮
------- આચારાંગસૂત્રનાં વ્યાખ્યાનો - ૩
—
—–
828
હોય કે નહિ તે, તે જાણે, પણ જાય છે જરૂર. એક દિવસ તો શાંતિનો તેઓએ પણ કાઢ્યો. પણ જરૂર શી એ પ્રશ્ન ન કાઢયો. તેમ અહીં પણ જેઓ રોજ ચોવીસે કલાક આત્મચિંતનમાં પસાર ન કરી શકે, તેઓ માટે રોજ ચોવીસે કલાકમાં અમુક કલાક કાઢવા તેવું આત્મતત્ત્વ જ્યાં નથી એણે સાત દિવસમાં એક દિવસ કાઢ્યો, ત્યારે આત્મતત્ત્વ માનનારે ચોવીસ કલાકમાં અમુક કલાક કહ્યા હોય, એમાં શું આશ્ચર્ય છે? પણ મુદ્દો એ છે કે પોતાની સ્વચ્છંદી પ્રવૃત્તિમાં આ વસ્તુ બાધક છે, માટે જ તેઓને નથી ગમતી. પેલાઓની જેમ અહીં છૂટ મુકાતી હોત તો વાંધો નહોતો. પણ તેઓએ તો જોયું કે અહીં જવા માંડ્યું કે, અંકુશ લાગુ જ થયો. એ અંકુશ ખમાતો નથી. માટે જ આજે તેઓ ગાંડા થયા છે. ઇરાદાપૂર્વક ગાંડા થયા છે. કુદરતી ગાંડા થાય એનો ઇલાજ, પણ ઇરાદાપૂર્વક ગાંડા થાય એનો ઇલાજ શો? ભણનારાઓની પરીક્ષા લોઃ
એક કવિને કહેવું પડ્યું કે અજ્ઞાની સારો યા તો સમજદાર સારો, પણ ત્રિશંકુ જેવો અર્ધદગ્ધ ન જોઈએ. પોતે સમજે નહિ અને સમજું છું એવું માને, તેને કોણ સમજાવે ! આ તો એમ જ કહે કે જાણું છું બધું, પણ અમલ કાંઈ નહિ. કારણ કે જરૂરિયાત હોય તે બધું કરવું જ પડે ! આવાને કેમ જ સમજાવાય, કારણ કે તેઓની પરલોક ઉપરથી દૃષ્ટિ જ ખસી ગઈ છે. જેનામાંથી પરલોકનો ખ્યાલ જ ઊડી ગયો છે, તેનું તમામ જ્ઞાન અજ્ઞાનની કોટિમાં જ છે.
માતાપિતાએ શરૂઆતથી જ એ શિક્ષણ આપવું જોઈએ કે ભણીગણીને શરીરથી એવી જ સાધના થાય, કે જેથી આવતો લોક પણ સુધરે. જે પરલોકનો વિચાર જ ન કરે અને કેવળ વાહવાહ અને માનપાનાદિ માટે જ એને આદેય માનીને દુનિયામાં ઝુકાવે તે પરમ નાસ્તિક છે. ભલે એ મોઢેથી આત્માની વાતો કરે, પણ માનો કે એ ગપ્પીદાસ જ છે. એ આત્માની વાતો એટલા જ માટે કરે છે, કે જેથી તેને સૌ સાંભળે. આસ્તિકો પણ તેની પાસે આવે !
મોઢેથી પરલોકને માનવાની વાતો કરવા છતાં પણ જેઓ દુનિયા ને દુનિયાદારીમાં જ ઝુકાવ્ય જ રાખે, તેઓ ખરેખર આસ્તિકના વેશમાં છુપાયેલા ભયંકર નાસ્તિકો જ છે. દુનિયાદારીમાં તો બધા ઝૂકેલા જ છે. ખુરશી પર કેમ બેસવું, કપડાં કેમ પહેરવાં, પાઘડી કેમ પહેરવી, પટિયાં કેમ પાડવાં, તેલ કેમ ચોપડવું, આ બધું કોને પ્રિય નથી ? ભાગ્યયોગે ન મળે એ વાત જુદી, બાકી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org