________________
૭૪
પુણ્યના યોગે સંપત્તિ મળી. ભોગવી પણ ખરી. પણ ક્યાં સુધી ? કબીર કહે છે કે - કહત કબીરા સુણ મેરે ગુણીયા, આપ મુએ પીછે ડૂબ ગઈ દુનિયા. ઉલ્ટાની આસક્તિથી પોતાના આગામી જન્મોને તે બગાડે છે. આમ તો સંપત્તિ પુણ્યના યોગથી મળે છે તેમ કહેવાય પણ કયારેક સંપત્તિને લીધે જ જ્યારે ખૂન થાય ત્યારે તો તે પાપના ઉદયથી મળી હોય તેવું લાગે. સંપત્તિ આવ્યા પછી માણસ વિલાસમાં ડૂબી જાય છે અને નવા-નવા પાપો બાંધતો જાય છે. જો માણસ દીર્ઘદૃષ્ટિથી વિચાર કરે તો તેને સમજાય કે આ ધન મને કયાંય ફેંકી દેનારું છે. આગામી જન્મોમાં તો ધર્મજ મને કામ આવશે. સાથે શું આવશે ?
માણસ મરી જાય અને સ્મશાનમાં લઈ જાય. ચિત્તા સળગાવી. પછી લોકો પાછા ફરે છે. પાછળ નજર નાખીને જોતા પણ નથી. વળી કાંક પાછો આવશે તો ! એ બીકે, બરાબર ને ! સાથે આવનાર કોણ ? આવ્યાં કોઈ સગા-વ્હાલા, મોટર, બંગલો કે વૈભવ..? કંઈ પણ સાથે આવવાનું નથી. છતાં જાણે બધું જ સાથે લઈને જ જવાનું હોય તેમ માણસ છેલ્લા શ્વાસ સુધી સંસારની માયામાં ગળાડૂબ રહે છે. માણસ લાંબો વિચાર કરે તો તેને આ બધું અનર્થ લાગે અને તે ધર્મના માર્ગે વળી શકે. તેનાથી જ પુણ્યોપાર્જન થાય અને સંપત્તિ-શાંતિ આપ મેળે આવીને ઉભી રહે... તેને શોધવા માટે મહેનત કરવાની જરૂર જ નથી. પુણ્ય ઉભું કરો. બધું બરાબર થઈ જ રહેશે.
દૃષ્ટિરૂપી ચશ્મા
માઈનસ નંબરવાળા માણસને પાસેનું જ દેખાય દૂરનું કાંઈ દેખાય નહીં. દૂરનું જોવા માટે એને ચશ્મા પહેરવા પડે... તેમ આપણી દૃષ્ટિ પણ માઈનસ બની ગઈ છે, પાસે રહેલા પત્ની-પુત્ર-પરિવાર-ધન-દોલત દેખાય છે પણ દૂરનો પરલોક આપણે જોતાં નથી. જો તેને જોવો હોય તો આપણે સદ્ગુરૂના બોધ રૂપી ચશ્મા પહેરવા પડશે. આપણે અંધકારમાં જ આથડીએ છીએ. પ્રકાશ આપણા સુધી પહોંચતો જ નથી. કદાચ પ્રકાશ આવી જાય ને તો પણ આપણે અંજાઈ જઈએ છીએ. જેમ અંધારામાંથી અચાનક
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org