________________
૧૩૮
ગણાતો.. એટલે બધા તેને ધિક્કારવા માંડયા.. બિચારો જાય પણ ક્યાં ? એવામાં તેણે સાધુ મહાત્માને જોયા. તેને લાગ્યું કે આ મારી વાત સાંભળશે તેથી તેણે સાધુ મહારાજને કહ્યું કે ભગવન્! મારી ઉપર ઉપકાર કરો. મને લોકો બધા તિરસ્કારે છે. કોઈ આંગણે ઉભો ય રહેવા દેતું નથી. રોટલો પણ આપતું નથી. ભગવદ્ ! કંઈક ઔષધિ બતાવો તો મારો રોગ મટે. જગતમાં સાધુ-સંતો જ એવા છે કે જેઓ દુઃખીયાની દુઃખની વાતો સાંભળે છે ને તેની સંભાળ લે છે. બાકી સુખી વર્ગ તો પોતાના સુખમાં ડૂબેલો છે. તેને તો દુઃખીના દુઃખની કલ્પના પણ આવતી નથી. સાધુ મહારાજ કહે જો તારે રોગમાંથી મુક્ત બનવું હોય તો પહેલાં તું વિરતીમાં આવી જા. પછી ખાવા પર પૂરતો સંયમ રાખ. તો જ આ રોગ મટે... આ પણ રોગથી ખૂબ ત્રાસી ગયો હતો. તેથી વિરતીમાં એટલે કે પચ્ચખાણમાં આવવા તૈયાર થઈ ગયો. તેણે સાધુ મહારાજ પાસે નિયમ લીધો એક અનાજ, એક વિગઈ. એકવાર ભોજન અને પાણી આ ચાર સિવાય બીજા બધા પદાર્થોનો ત્યાગ. એટલે ખાવા પર સંયમ આવતા જ ધીમે-ધીમે શરીર નીરોગી બનવા માંડયું. આજે પણ એવા કિસ્સાઓ જોવા મળે છે કોઈ કેન્સર જેવો ભયંકર વ્યાધિ લાગુ પડ્યો હોય.. માણસને એમ થાય કે આમે હવે કેન્સલ જ થવાનું છે તો શા માટે તક સાધી ન લેવી ? કોઈ મહાત્માઓ આવો જીવલેણ વ્યાધિ લાગુ પડતાં ઉપવાસ પર ઉતરી જાય છે. એટલે કે અણસણ સ્વીકારી લે છે. અને પછી ખાવાનું બંધ થતાં જ અંદરના જીવાણુઓ પણ પોષણ નહીં મળતા તે ખતમ થવા માંડે છે અને તબિયત સુધરવા માંડે છે. જીવલેણ વ્યાધિ પણ મટી જાય છે. કહેવાય છે કે ધનમ્ પરમૌષધમ્ | ઉપવાસ એ મોટામાં મોટી દવા છે. પેલા છોકરાને તબિયત સુધરતાં પેલા સાધુ મહારાજ પર પણ ખૂબ અહોભાવ ઉત્પન્ન થયો. અને ધર્મ પર પણ સદ્ભાવ થયો. હવે તે નીરોગી થવા લાગ્યો પૈસા આવવા માંડયા. દ્રવ્યો તો તેને ચાર જ ખાવાના હતા, તેથી પૈસા વધવા માંડ્યા. પૈસામાંથી તેણે હવે વેપાર શરૂ કર્યો. ભીખ માંગવાનું છોડી દીધું. આ તો નસીબ કહેવાય. કયારે ખીલે ને કયારે કરમાય? તે કહી શકાય નહીં. આ છોકરાનો પણ ધંધો વધતાં વધતાં લખપતિ નહીં પણ કરોડપતિ બની ગયો. મોટો શેઠ બની ગયો. પોતાને
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org