________________
૧૧૪
કાલિકાચાર્ય
ઉજ્જયિનીમાં કાલિકાચાર્ય વિચરતા હતા. તેઓ મહાજ્ઞાની હતા. અપ્રમત્ત હતા. પણ તેમના શિષ્યો બહુ પ્રમાદી અને જડ હતા. શિષ્યોને કાંઈ પણ કહે તો શિષ્યો માને જ નહીં. તેથી આચાર્ય મહારાજને ગુસ્સો આવી જતો. ઘણા સમય સુધી આમ ચાલ્યું પછી તેમને થયું કે આમાં તો મારું બધું બગડે છે. આ લોકો તો જરાયે સુધરતા નથી. તેમણે એક અગ્રેસર શ્રાવકને વાત કરી. હું હવે આ બધાથી કંટાળી ગયો છું માટે એકલો કયાંક ચાલ્યો જવા માંગું છું... કર્મસત્તા કોઈને પણ છોડતી નથી. આવા યુગપ્રધાન આચાર્યને પણ એકલા રહેવાનો વારો આવ્યો ! કોઈ શિષ્યને કહ્યા વગર એકલા નીકળી પડયા. સવાર પડી.. શિષ્યોએ રાહ જોઈ કે હમણાં ગુરુ મહારાજ આવશે પણ દિવસ વીતવા આવ્યો તોય ગુરૂ મહારાજ ન દેખાયા. ચારે તરફ તપાસ કરી શ્રાવકોને પૂછ્યું પણ કયાંય પત્તો ન લાગ્યો. કાલિકાચાર્ય તો ત્યાંથી નીકળીને સુવર્ણભૂમિ તરફ ગયા. ત્યાં પોતાના શિષ્યનો શિષ્ય વિચરતો હતો. તેઓ બન્ને એકબીજાને જોયા નથી કે ઓળખતાયે નથી. આ બાજુ શિષ્યોએ શ્રાવકોને ખૂબ આગ્રહ કરીને પૂછ્યું ત્યારે તે શ્રાવકે કહ્યું કે તમારા ફ્લેશથી કંટાળીને ગુરૂમહારાજ ચાલ્યા ગયા છે. ક્યાં ગયા તે ખબર નથી. શિષ્યોને થયું કે આ તો અમારી નામોશી થશે, માટે આપણે ગમે તેમ કરીને ગરૂ મહારાજને શોધી કાઢીએ. ત્યાંથી વિહાર કર્યો.
કાલિકાચાર્ય ધીમે-ધીમે વિહાર કરતાં-કરતાં સુવર્ણભૂમિમાં જ્યાં પ્રશિષ્ય વિચરતો હતો ત્યાં આવી પહોંચ્યા. સાધુઓને એમ કે કોઈ ડોસો આવ્યો છે એટલે એમની બહુ આગતા-સ્વાગતા કરી નહીં કે માન-સન્માન આપ્યું નહીં. પણ આ તો ધીર-ગંભીર હતા. એકબાજુ ખૂણામાં બેસે છે આખો દિવસ પોતાની સાધનામાં મસ્ત રહે છે. બીજા સાધુઓ દ૨૨ોજ વાચના લેવા માટે બેસે છે, ત્યારે આ આચાર્ય મહારાજ પણ શિષ્યોની પાછળ એકબાજુ બેસે છે. જ્ઞાનને કેટલું પચાવ્યું હશે ? વાચના સાંભળે છે. વાચના આપનાર સાધુ આચાર્ય ભગવંતને પૂછે છે- કેમ મહારાજ ! હું બરાબર વાંચું છું ને ? આચાર્ય ભગવંત કહે છે- હા ભાઈ બરાબર છે. ઉં કે ચાં બોલતા નથી. ચુપચાપ બધું જોયાં કરે છે. પોતાની સાધના-આરાધનામાં જ ડૂબેલા રહે છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org