________________
૧૧૫ આ બાજુ તેમના શિષ્યો તેમની શોધ કરતાં-કરતાં આ તરફ આવી રહ્યા છે. અહીં રહેલા સાગરસૂરિ મહારાજને ખબર પડે છે કે કોઈ સાધુઓનો સંઘ ભારતમાંથી આવી રહ્યો છે. તે જ ગામમાં આવી પહોંચે છે. અહીં બિરાજેલા સાધુ બધા સાધુઓને લઈને સામે જાય છે. આચાર્ય મહારાજ તો એક ખૂણામાં બેઠા છે. બધા સાથે મળીને મુકામમાં આવે છે. આવનાર સાધુ ભગવંતો સાગરસૂરિને પૂછે છે કે અહીં કોઈ સાધુ મહારાજ આવ્યા છે ? હા, એક ડોસો આવ્યો છે. અરે ! એ ડોસો નહીં પણ આપણા બધાના ગુરૂ હોવા જોઈએ આવીને જૂએ છે. ગુરૂ મહારાજના પગમાં પડે છે, માફી માંગે છે. સાગરસૂરિ મહારાજ તો આ જોઈને દંગ જ થઈ ગયા.. અરર ! મેં તો જ્ઞાની ગુરૂની કેટલી આશાતના કરી. તેઓ પણ આચાર્ય ભગવંતના પગમાં પડે છે. માફી માંગે છે. આચાર્ય ભગવંત કેટલા સરળ છે? કહે છે કે ભાઈ ! તારી પાસે જ્ઞાન ઘણું છે, પ્રસિદ્ધિ પણ છે, આવડત પણ છે, પણ તારામાં એક ખામી છે. તું પ્રજ્ઞાને પચાવી શકયો નથી. તને જ્ઞાનનું-પ્રજ્ઞાનું અજીર્ણ થઈ ગયું છે. જ્ઞાન એ અહંકારને હણવા માટે છે જ્યારે તે તારા અહંકારને વધારનારું બન્યું છે. આચાર્ય ભગવંતે પ્રજ્ઞાને કેવી પચાવી હતી કે પોતાના શિષ્યના શિષ્યનું અપમાન પણ સહન કર્યું. આવા યુગપ્રધાનોથી આ શાસન ટકી રહ્યું છે.
આચાર્યપદની ઉપાસનાથી આપણા અજ્ઞાન રૂપી અંધારા ઉલેચાઈ જાય છે. તેઓ ઝળહળતી જ્યોત જેવા છે માટે અંદરના અંધકારને દૂર કરે છે. ઉપરાંત સિંહ-વાઘ-સર્પ જેવા ભયંકર પ્રાણીઓને પણ થંભાવવાની શક્તિ આનો જાપ કરવાથી પેદા થાય છે. ધર્મ માત્ર વિધિ બની ગયો... !
પૂ. હીરસૂરિજી મહારાજના જીવનનો પ્રસંગ છે. સાધુવૃંદ સાથે વિહાર કરીને જઈ રહ્યા છે. રસ્તામાં કોઈ સાધુને સર્પ કરડ્યો. તેણે એકદમ ચીસ પાડી. સર્પ કરડયો... સર્પ કરડયો... હીરસૂરિજી મ. પાસે આવ્યા. જ્યાં સર્પે ડંખ માર્યો હતો ત્યાં હાથ ફેરવ્યો. અને કહ્યું કે ચલ ઉભો થા ! ચાલવા માંડ.. સ્પર્શથી ઝેર ઉતરી ગયું. આ બધી સાધના માટે આત્મામાં ઉંડા ઉતરવું જોઈએ. ૧૦૮ નવકાર ગણી લીધા એટલે ફળ મળી જાય એમ નહીં... એમાં તન્મય બનવું જોઈએ. આપણી બધી ક્રિયાઓ ક્રિયાકાંડ જ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org