________________
લધુવૃત્તિ-અષ્ટમ અધ્યાય-ચતુર્થ પાદ
૪૩૫
जइ न सु आवइ, दूइ ! घर, काइ अहोमुहु तुझु ? । वयणु जु खडइ तउ, सहिए ! से। पिउ होइ न मज्झु ॥ यदि न स आवति-आगच्छति-दूति ! गृहम् किम् अधोमुखं तव । वचनं य: खण्डयति तव सखिके ! स: प्रियः भवति न मम ।।
હે દૂતી ! જે તે ઘરે ન આવે તે તેથી તારે નીચું મુખ શા માટે કરવું ? હે સખી! જે તારું વચન ખેડે તે મારો પ્રિય ન હોય–ન ગણાય.
ઝાડું ન દૂર રેવડું ! જુઓ, દાઝ૩૪૯ જોઉંતિ ને ફિગારું વળવું તારું પાછું વળ ઘા ? . જુઓ, ૮૪૩૫૦ सुपुरिस कंगुहे अणुहरहि भण, कज्जे कवणेण ? । जिवं जिवं बहुतणु लहहिं तिवं तिवं नवहिं सिरेण ॥ मुपुरुषाः कगू: अनुहरन्ति भण, कार्येण केन ? । यथा यथा वृद्धत्वम्-महत्त्वम्-लभन्ते तथा तथा नमन्ति शिरसा ।।
સારા પુરુષ કાંગના છોડનું અનુકરણ કયા હેતુને લીધે કરે છે? તે તું કહે. જેમ જેમ વડાઈ–વડપણ—મોટાઈ–મળે છે તેમ તેમ સારા પુરુષો માથા વડે નમે છે.–કાંગના છોડને ફળ આવતાં તે છોડ નમી જાય છે તેમ સારા માણસે જેમ જેમ મોટાઈ મેળવે છે તેમ તેમ નમ્ર બની જાય છે.
जइ ससणेही, तो मुइअ, अह जीवइ निन्नेह ।। बिहिं वि पयारेहिं धण गइअ, किं गज्जहि, खल ! मेह ! ॥ यदि सस्नेहा तदा मृता, अथ जीवति निःस्नेहा । द्वाभ्याम् अपि प्रकाराभ्यां धन्या गता, किं गर्जसि खल ! मेघ ! ।।
કોઈ વિરહી પ્રવાસી કહે છે કે મારા પ્રવાસ પછી જે મારી પ્રિયા નેહવાળી હશે તો મરી ગઈ હશે અને જે તે જીવે છે–જીવતી હશે–તો સ્નેહ વગરની હશે, એમ બન્ને પ્રકારે તે સ્ત્રી ગયેલી છે, તો હે લુચ્ચા મેઘ ! તું શા માટે ગરજે છે ?
ગુમનાં રૂપ
युष्मदः सौ तुहु ॥८।४।३६८॥ પ્રથમાના એકચ્ચનને મિ પ્રત્યય લાગતાં યુમન્ શબ્દને બદલે અપભ્રંશમાં તુદું રૂપ વાપરવું. પ્રએશ્વ
युष्मत+सि-तुहुँ-तु-त्वम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
