________________
મહાવીર વાણી
૧૭૦
નથી કે કોઈનો ઓશિયાળો નથી અર્થાત્ તેજસ્વી છે તથા લોકો પોતાનાં વખાણ જ કર્યા કરે એવી વૃત્તિવાળો નથી, તેમ પોતે જાતે પણ પોતાનાં જ વખાણ કર્યા કરતો નથી અને નાટક-ચેટક, ગાન-તમાસા, વરઘોડા વગેરેને જોવાનો શોખીન નથી, તેને ‘પૂજય’ કહેવો.
(૨૦૨) મુદ્દેહિ સાદું ઞધુળેડિસાદૂ,
गिण्हाहि साहू गुण मुञ्चऽसाहू । वियाणिया अप्पगमप्पएणं,
जो रागदोसेहिं समो स पुज्जो ||८||
૨૫૨. ‘ગુણો વડે સાધુ થવાય છે, અવગુણો વડે અસાધુ થવાય છે, માટે સારા ગુણોને ગ્રહણ કર, નઠારા અવગુણોને તજી દે' એ રીતે જે, પોતે પોતાની જાતને વિવિધ રીતે બોધ આપે છે તથા રાગના પ્રસંગે વા દ્વેષના પ્રસંગે બરાબર ‘સમ’ રહે છે તેને ‘પૂજય’ કહેવો.
(૨૩) તહેવ ડાં ચ માં વા,
इत्थीं पुमं पव्वइयं गिहिं वा । नो हीलए नो विय खिंसएज्जा,
थंभं च कोहं च चए स पुज्जो ||९||
૨૫૩. નાનો તેમ જ મોટો ભલે ને પછી સ્ત્રી હોય, પુરુષ હોય, દીક્ષિત હોય કે ગૃહસ્થ હોય તેમની-કોઈ પણ જાતની મનુષ્યની નિંદા ન રે, બદબોઈ ન કરે, અહંકારનો ત્યાગ કરે તથા ક્રોધનો પણ ત્યાગ કરે તેને ‘પૂજય’ કહેવો.
(૨૪) તેસિં મુળ મુળસાયરાળ, सोच्चाण मेहावी सुभासियाई ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org :
