________________
મહાવીર વાણી
નીકળેલા ભિક્ષુએ, તે વિઘ્નો તરફ મનથી પણ દ્વેષ ન કરવો. અર્થાત્ ભિક્ષુએ, તે વિઘ્નો તરફ ચીડ ન કરતાં પોતાના લક્ષ્ય તરફ્ જ આગળ વધ્યે જવું.
૭૪
(??) મન્વા ય પાસા વઠ્ઠલોળિખા, तहप्पगारेसु मणं न कुजा । रक्खज्ज कोहं विणएज माणं,
मायं न सेवे पयहेज्ज लोहं ॥ ११ ॥
૧૧૧. ઘણી વાર એ અનુકૂળ સ્પર્શોપ વિઘ્નો મંદ હોવા છતાં ય ભારે લલચાવનારાં હોય છે; માટે તેવા પ્રકારનાં વિઘ્નો તરફ સાધકે મનંને ન જ વાળવું - મનને જવા જ ન દેવું. ક્રોધથી બચતા રહેવું, અહંકારને દૂર કરવો, માયાનો છાંયો પણ ન લેવો અને લોભને તજી જ દેવો.
(???) ને સંચયા તુચ્છ વાપ્પવાડું,
ते पिज्ज दोसाणुगया परज्झा । एए अहम्मे त्ति दुर्गुछमाणो,
कंखे गुणे जाव सरीरभेए ॥१२॥
(૩ત્તરT૦ ૪૦ ૪, ૪૦ ૨-૮, ૨૦-૨૩)
૧૧૨. જેઓ ઉપર ઉપરથી સંસ્કારવાળા-ટાપટીપ અને ટીલાટપકાંવાળા-છે, તેઓ ખરી રીતે તુચ્છ છે, બીજાની નિંદા કરનારા છે, રાગ અને દ્વેષને તાબે પડેલા છે અને પરધ્યાયી છે એટલે ‘સ્વ’ને-આત્માને-ભૂલીને ‘પર’નું વાસનાનું-ચિંતન કરનારા છે. એવા તેઓ ‘અધર્મમય’ છે, એમ સમજીને તેમના તરફ દુર્લક્ષ્ય કરતો સાધક
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
