________________
પ૭
સાધુસામઔદ્રાવિંશિકા/બ્લોક-૧૧ તે તથદ થી ગ્રંથકારશ્રી બતાવે છે –
પૃહીતવ્રત: ..... સાપાવતીતિ | ગ્રહણ કરેલા વ્રતવાળા, પૃથ્વી આદિના ઉપમર્દનથી અને શુદ્ધ ઉછજીવી એવા સાધુના ગુણની નિંદા વડે ભિક્ષાને ગ્રહણ કરતા પોતાના અને પરના ધર્મની=પોતાની ધર્મની પ્રવૃત્તિની અને સુસાધુના ધર્મની પ્રવૃત્તિની લઘુતાને જ આપાદન કરે છે, અને સદાઅમારંભથી વિહિત એવી ભિક્ષામાં તેને ઉચિત=સદાઅમારંભી ભિક્ષાને ઉચિત પોતાને જાણતો એવો જે ગૃહસ્થ પણ મોહનો આશ્રય કરે છે–પૌરુષAી ભિક્ષા લેનારા સાધુના વર્તનથી મોહનો આશ્રય કરે છે, તે પણ ‘અનુચિતકારી આ ભગવાનના સાધુ છે,’ એ પ્રમાણે શાસનના અવર્ણવાદથી ધર્મની લઘુતાને જ આપાદન કરે છે.
ત્તિ શબ્દ તથા થી કરેલા કથનની સમાપ્તિસૂચક છે. તમુત્તમ્ - તે આ=જે શ્લોકમાં કહેવાયું એ, અષ્ટક-૫, શ્લોક-૪/૫માં કહેવાયું છે.
પ્રવ્રડ્યાં..... વીર્તિતા” | પ્રવ્રજ્યાનો સ્વીકાર કરેલ એવો જે સાધુ તેના વિરોધથી વર્તે છે પ્રવ્રજ્યાની મર્યાદાના વિરોધથી વર્તે છે, અસદારંભી એવા તેનીeતે સાધુની. અને અસદ્ આરંભવાળા ગૃહસ્થની અથવા અસદ્ આરંભવાળાની અષ્ટમી આદિમાં આરંભને વર્જનારાની, પૌરુષથ્વી ભિક્ષા પૌરુષળી છે, એ પ્રમાણે કહેવાયું છે.
ઘર્ષનાધવ ..... વનમ્” || ધર્મના લાઘવને કરનાર મૂઢ ભિક્ષા વડે ઉદરને=પેટને, પૂરે છે. દીવપણાથી પીન અંગવાળો એવો તેત્રરોગાદિથી અપીડિત હોવાને કારણે ઉપચિત પુષ્ટ દેહવાળો એવો તે, કેવલ પુરુષકારનો નાશ કરે છે.
સત્ર.... ધ્યેયમ્ પ્રતિમાપ્રતિપત્રની ભિક્ષામાં-પ્રતિમાનો સ્વીકાર કરેલ શ્રાવકની ભિક્ષામાં, દીક્ષાવિરોધીપણાનો અભાવ હોવાને કારણે જ અહીં=પ્રતિમા સ્વીકારેલ શ્રાવકમાં, અતિવ્યાપ્તિ નથી=પૌરુષળી ભિક્ષાના લક્ષણની અતિવ્યાપ્તિ નથી, એ પ્રમાણે જાણવું. ll૧૧
દીક્ષાવરણકર્મ શ્રેયીદાન અને અશિવના ક્ષપણથી દીક્ષા કહેવાય છે. તેથી જેમની પ્રવૃત્તિથી કલ્યાણની પરંપરારૂપ શ્રેયની પ્રાપ્તિ અને અનર્થોની પ્રાપ્તિના કારણીભૂત મોહના સંસ્કારો અને અશુભકર્મોરૂપ અશિવનો ક્ષય થાય છે તે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
