________________
(૧૧૮)
ભરતજીને બલિદાન માટે લઇ ગયા
એક દિવસ ખેતરમાં પદ્માસન વાળીને બેઠા, ઊંડા ધ્યાનમાં ડૂબી ગયા. ખેતરથી થોડેક દૂર કોળી લોકો રહેતા હતા, તેમનો ધંધો ચોરી કરવાનો હતો. ચોરીના સ્થળો વધુ મળે તે માટે કુળદેવીને દર વર્ષે એક માણસનું બલિદાન આપતા. તેઓ અજ્ઞાનતાને કારણે આવી ખોટી માન્યતા ધરાવતા હતા. મા તો વાત્સલ્યની મૂર્તિ હોય, પ્રેમ પ્રતિમા હોય એ કાંઇ બીજાની બિલ ન માંગે બીજાનું લોહી ના પીવે. એ તો જાતે ભૂખી રહીને બીજાને ખવરાવે. પણ આ કોળી લોકોને આવી ઘેલછા હતી. તેઓ બલિ શોધવા આવ્યા. ત્યાં જડ ભરતજીને જોયા. તેમને લાગ્યું કે આ હૃષ્ટ પુષ્ટ માણસ બલિ માટે સારો છે. તેમને દોરડાથી બાંધીને ખેંચી ગયા. છતાં ભરતજી કશું જ બોલતા નથી. ખલિને-જડ ભરતજીને પૂજન કરીને, જમાડીને પછી વરઘોડો કાઢયો. છતાં તેમણે પ્રતિકાર ન કર્યો.
ભાગવતનો સંદેશ
સમતાવાન ભરતજી
ભરતજી તો જે પરિસ્થિતિ આવે તેમાંથી હસતા-હસતા પસાર થતા હતા. ન અણગમો, ન દ્વેષ. શરીર- મનનું જે થવાનું હોય તે થાય. એક જન્મની આસક્તિએ મને પીડયો છે, હવે કોઇ વિકાર નથી કરવો એવો તેમનો નિર્ણય હતો. વાજતે-ગાજતે તેમને બલિદાન સ્થળે લાવ્યા. પેલા ચોરો કહે : ‘બલિ આપવો કાવે માટે ડોક નીચી કર.’ ભરતજી તો ઘરમાં જેમ બધાનું વચન માનતા તેમ આમનું માની ડોક નીચી કરી. એમનું મન મટી ગયું હતું, વિલીન થઇ ગયું હતું. હમણાં જ ધા પડશે અને ડોકું જુદું થઇ જશે તે સ્પષ્ટ હોવા છતાં આમના એક પણ રુંવાડે ભય ન હતો, કંપ ન હતો. મનમાં કશો બોજો ન હતો. હતી માત્ર સ્વસ્થતા, સમતા, શાંત મન હતું. પલાયન થવાનો લેશ માત્ર વિચાર ન હતો. મા પ્રગટયાં
મંત્રોચ્ચાર થતા હતા. તેમની પૂજા કરી આ તે કેવું કર્મકાંડ દેવીને તૃપ્ત કરવા, હત્યા કરવા માટેનું ! એ માટે મંત્રોચ્ચાર ! આમાં ધર્મ નામની ચીજ ક્યાં છે ? ભરતજી બચાવવા માટે માને વિનવણી નથી કરતા, કોઇ પ્રાર્થના નથી કરતા, એતો શાંત બેઠા છે. અને ત્યાં તો એક ભારે આશ્ચર્યકારક વાત
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org