________________
शतक १६.-उद्देशक ५.
भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र.
जहानामए केइ पुरिसे तरुणे बलवं जाव-मेहावी निउणसिप्पोवगए एग महं सामलिगंडियं उल्लं अजडिलं अगंठिल्लं अचि. कणं अवाइद्धं सपत्तियं तिक्खेण परसुणा अक्कमेजा, तए णं से णं पुरिसे नो महंताई २ सहाई करेति, महंताई २ दलाई अवद्दालेति, एवामेव गोयमा! समणाणं निग्गंथाणं अहाबादराई कम्माई सिढिलीकयाई णिट्टियाइं कयाई, जाव-खिप्पामेष परिविद्धत्थाई भवंति जावतियं तावतियं जाव-महापजवसाणा भवंति । से जहा था कई पुरिसे सुक्कतणहत्थमं जायतेयंसि पक्खिवेजा-एवं जहा छट्ठसए तहा अयोकवल्ले बि, जाव-महापजवसाणा भवंति, से तेणटेणं गोयमा! एवं वुच्चइ-जावतियं अन्नइलायए समणे निग्गंथे कम्मं निजरेति-तं चेव जाव-वासकोडाकोडीए वा नो खवयंति । 'सेवं भंते! सेवं भंते पति जाव-विहरद।
सोलसमे सए चउत्थो उद्देसो समत्तो। कर्मोने यथास्थूल, शिथिल यावत्-निष्ठित करेलां छे, यावत्-ते कर्मो शीघ्र ज नाश पामे छे अने यावत्-तेओ ( श्रमणो) महापर्यवसानवाळा थाय छे. वळी जेम कोइ एक पुरुष सूका घासना पूळाने यावत्-अग्निमां फेंके [अने ते शीघ्र बळी जाय ए प्रमाणे श्रमण निम्रन्थोना यथा बादर कर्मो शीघ्र नाश पामे छे.] तथा पाणीना टीपाने तपावेल लोढाना कढायामां नाखे तो ते जलदी नाश पामे ए प्रमाणे श्रमण निम्रन्थना कर्म शीघ्र विध्वस्त थाय छे-इत्यादि बधुं *छट्ठा शतकनी पेठे कहे, यावत्-तेओ महापर्यवसानवाळा थाय छे. माटे हे गौतम !
हेतुथी एम कर्दा छे के 'अन्नग्लायक श्रमण निग्रंथ जेटलं कर्म खपावे'–इत्यादि बधुं पूर्व प्रमाणेज कहे-यावत् तेटलं कर्म कोटाकोटी वरसे पण नैरयिक जीव न खपावे. 'हे भगवन्! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे- एम कही यावद्-विहरे छे,
सोळमा शतकमां चतुर्थ उद्देशक समाप्त.
पंचमो उद्देसो. १. तेणं कालेणं तेणं समएणं उल्लुयतीरे नाम नगरे होत्था, वन्नओ। एगजंबूए चेहए, वन्नओ । तेणं कालेणं तेणं समएणं सामी समोसढे । जाव-परिसा पजुवासति । तेणं कालेणं तेणं समएणं सके देविदे देवराया वजपाणी-एवं जहेव . बितियउद्देसए तहेव दिवेणं जाणविमाणेणं आगओ, जाव-जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छद, २ जाव-नमंसित्ता एवं वयासी-प्र] देवे णं भंते ! महड्दिए जाव-महेसक्खे बाहिरए पोग्गले अपरियाइत्ता पभू आगमित्तए?[उ० नो तिणट्रे समटे । देवे णं भंते ! महड्डिए जाव-महेसक्ने बाहिरए पोग्गले परियाइत्ता पभू आगमित्तए ! [उ०] हंता पभू । प्र०] देवे णं भंते ! महड्डिए० एवं एएणं अभिलावेणं २ गमित्तए, एवं ३ भासित्तए वा, वागरित्तए वा, ४ उम्मिसावेत्तए वा निमिसावेतए वा, ५ आउद्यावेत्तए वा पसारेत्तए वा, ६ ठाणं वा सेजं वा निसीहियं वा चेइत्तए वा, एवं ७ विउवित्तए वा, एवं ८
रावेत्तए वा जाव-हंता पभू । इमाइं अट्ठ उक्खित्तपसिणवागरणाई पुच्छइ, इमाई०२ पुच्छित्ता संभंतियवंदणएणं वंदति, संभंतिय० २ वंदित्ता तमेव दिलं जाणविमाणं दुरूहति, दुरूहित्ता जामेष दिसं पाउन्भूए तामेव दिसं पडिगए ।
पंचम उद्देशक. १.ते काळे, ते समये उल्लकतीर नामर्नु नगर हतुं. वर्णक. एकजंबूक नामर्नु चैत्य हतुं. वर्णक. ते काळे ते समये स्वामी समोसयों. उल्लकतीर नगरयावत्-सभा, पर्युपासना करे छे. ते काळे ते समये शक देवेन्द्र देवराज वज्रपाणि-इत्यादि जेम बीजा उद्देशकमां कहेवामां आव्युं छे तेम एकजंबूक चैत्य. दिव्य विमान वडे अहीं आन्यो, अने यावत्-जे तरफ श्रमण भगवंत महावीर हता ते तरफ जइ यावत्-नमी आ प्रमाणे बोल्यो प्र०] हे भगवन् ! मोटी ऋद्धिवाळो यावत्-मोटा सुखवाळो देव बहारना पुद्गलोने ग्रहण कर्या सिवाय अहीं आववा समर्थ छे ! [उ०] हे शक! देव बाम पुद्गलोने ना, ए अर्थ समर्थ नथी. [प्र०] हे भगवन् ! मोटी ऋद्धिवाळो यावत्-मोटा सुखवाळो देव बहारना पुद्गलोने ग्रहण करीने अहीं आववा म
अहि भाववा समर्थ समर्थ छ ? [उ०] हे शक्र! हा समर्थ छे. हे भगवन् ! मोटी ऋद्धिवाळो देव यावत्-एज प्रमाणे बहारना पुद्गलोने ग्रहण करीने के। १ जवाने, २ बोलवाने, ३ उत्तर देवाने, १ आंख उघाडवाने के आंख मींचवाने, ५ शरीरना अवयवोने संकोचवाने के पहोळां करवाने. बाय पुनलाने माण ६ स्थान शय्या के निषद्या-स्वाध्यायभूमिने भोगववाने, ७ विकुर्ववाने अने ८ परिचारणा-विषयोपभोग करवाने समर्थ छे? [उ०] हा समर्थ छे? यावत्-समर्थ छे. ते देवेन्द्र देवराज पूर्वोक्त संक्षिप्त आठ प्रश्नो पूछी अने उत्सुकता-उतावळ पूर्वक भगवंत महावीरने वांदी तेज दिव्य
वास पुद्गलोने
ग्रहण करीने बोलना विमान उपर चढी ज्यांथी आव्यो हतो त्यां ते पाछो चाल्यो गयो.
वगेरे क्रिया करवा
समर्थ छ। * भग. खं० २ ० ६ उ०१पृ० २५६-२५७. ११ भग• खं. ४ श. १६ उ. २ पृ. ५.
सर्व संसारी जीवो बाह्य पुदलोने प्रहण कर्या सिवाय कोइ पण किया करी शकला नथी, परन्तु 'महर्द्धिक देव समर्थ होवाथी कदाच बाह्य पुदलोने प्रहण को सिवाय गमनादि क्रिया करे' एवी संभावनाथी शक या प्रश्न पूछे छे.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org