________________
उपसंहार
सदगत शेठ पुंजाभाईनी उदारताने लीधे आजथी वीश वर्ष पहेलां एटले १९६९ नी सालमा जिनागम प्रगट करवा माटेनी एक योजना बहार पडी हती. ज्यारे योजना बहार पडी त्यारे हुं काशीमा विद्याभ्यासने अंगे रहेतो हतो. जैन आगमोने श्रद्धा अने रसपूर्वक जोवानो समय मळेलो तेथी आगमसाहित्यने लगता कामकाजनी प्रवृत्तिमां पडवू ए ध्येय लगभग निर्णीत करेलं हतुं. एटलामां आगमप्रकाशननी योजना मारा हाथमा आवी के तुरत ज ते योजनाना मंत्री साथे पत्रव्यवहार करी काशीथी ए प्रवृत्ति माटे रवाना थयो.
आ वखते काशीनी यशोविजयजैनपाठशाळाना संस्थापक सद्गत आचार्य विजयधर्मसूरिजीनी योजनाथी जोधपुरमा जैन साहित्य संमेलन थवानुं हतुं ते प्रसंगे त्यां जई आगमोना भाषान्तरनी प्रवृत्ति माटे जवानो मारो विचार तेमने जणावी तेमनी अनुमति मागी. खरी रीते अनुमति आपवानी तेमनी इच्छा न हती' छतां मारी उत्कट इच्छाने लीधे तेओ मने रोकी न शक्या. अमदावाद आवीने मात्र बे ज महीना रही शक्यो. एटला समयमां पण जैन संप्रदायनां छापांओए अने साधुमहाराजाओए आगमना- भाषान्तरनी प्रवृत्तिनो विरोध करवा खूब बुमराण करी मुक्यु. अंगत आक्षेपोए पण मर्यादा मूकी. मने ए प्रवृत्तिमाथी खसेडवा केटलाए विचित्र उपायो करवामां आवेला पण मारे मन आगमोना भाषान्तरनी प्रवृत्ति अत्यंत पवित्र हती तेथी ते माराथी छोडी शकाय एम न हतुं, पण अमदावादनु ए वखतनुं वातावरण एटलं बधुं गरम हतुं के त्यां रहीने काम करवू घणुं कठण हतुं. एथी वच्चे एकाद वरस एक मुनि जे अत्यारे पं०न्यास छे तेमने भगवतीसूत्र शीखववा माटे मारवाड-पालीमा रह्यो.
त्यार पछी तुरत ज मुंबईमां आवीने घणु करीने १९७१ मां फरीथी नवेसरथी कामनी शरुआत में एकले एकला हाथे करी अने लगभग त्रण चार वरस पछी मूळपाठ, मूळनी संस्कृत छाया, मूळनुं गुजराती भाषान्तर, संस्कृत टीका, टीकार्नु भाषान्तर, उपयोगी टिप्पणो अने शब्दकोष साथे भगवतीसूत्रनो प्रथम भाग प्रकाशित थयो. त्यार पछी बळी प्रकाशनसंस्थाना मंत्रीनी साथेना मतभेदने कारणे ए
फरीथी छोडी देवु पड्युं पण पाछु छेवटे मंत्रीए पोतानी हठने छोडी. आचार्यश्री जिनविजयजीने वच्चे राखीने हुं फरीवार ए काम पर चड्यो अने राजकोटमां १९७९ नी सालमां बीजो भाग तैयार करीने प्रकाशित कर्यो. पहेला भागनी पद्धतिए ज बीजो भाग तैयार थयो छे पण तेमा केटलांक खास टिप्पणो वधारवामां आव्या छे अने शब्दकोष पुस्तक पूरुं थये छेवटे आपवानी धारणाथी जतो कर्यो छे. आ दरम्यान मारे हाथे आ सूत्रनुं अने तेनी टीकार्नु संपूर्ण भाषान्तर तैयार थई गएलं पण ते बधुं काचा खरडा जे हतुं अने तेमां क्याय टिप्पणो नहिं थएलां एटले ए लखाण प्रेसमां आपी शकाय तेवू न हतुं. पण पाछळथी प्रस्तुत कार्य माटे ए बधुं लखाण पं० भगवानदासने सोंपवामां आव्यु.
आ वखते गूजरात विद्यापीठना पुरातत्व मंदिरमां मारी योजना थई अने आगमसंस्थाना मंत्रीनी संमतिथी तेमां हुँ जोडायो..पुरातत्त्वमंदिरने उभुं करवामां पण सद्गत पुंजाभाईए घणी उदारता बतावी हती एथी ज ए संस्थामा जोडावाने मंत्रीए मने खुशीथी संमति आपेली. त्यां जोडाया पछी त्यांना सन्मतितर्कना संपादनना खुब बोजावाळा कामथी मने जराय अवकाश नहिं मळतो तेथी ज आ सूत्रना बाकीना भागोनुं काम हुँ नही करी शक्यो. काम तो करवानुं ज हतुं एटले श्रीपुंजाभाईए उक्त आचार्यश्री द्वारा ते काम पंडित भगवानदासने सोंप्यु. १९८५ मां आ सूत्रनो त्रीजो भाग प्रकाशित थयो. काम सत्वर करवानुं होवाथी तेमा अने प्रस्तुत चोथा भागमा टीकाना अनुवादने जतो कर्यो पण टीकाना अगत्यना अंशने नीचे टिप्पणमा आप्यो छे. पूरो शब्दकोष आपवानी धारणा अतिविलंबने कारणे छोडी देवामां आवी छे अने आ वर्षमां चोथो भाग प्रकाशित थाय छे.
आ चोथो भाग पण १९८८ मा ज मुद्रित थई गएलो पण प्रस्तावनाने कारणे तेने एक वर्ष मोडो बहार पडवामां आव्यो छे. आचार्य काका कालेलकरश्रीनो आग्रह हतो के प्रस्तावना मारे ज लखवी. प्रस्तावना लखवानो समय आवतां मारे राष्ट्रीय लडतने कारणे विसापुरनी यात्रा करवी पडी तेथी त्यांधी आव्या बाद प्रस्तावना लखी शकाई, एथी तैयार थएला आ भागने प्रकाशित करतां वळी एक वरस विलंब थयो..
भ. सू.4
Jain Education international
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org