Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 03

SR No.: 004642
Original Sutra Author: N/A
Author: Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust
Total Pages: 422
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, & agam_bhagwati
File Size: 15 MB

Page 395

शतक १५. भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र.
३७५ सत्त तिलपुप्फजीवा उदाइत्ता २ नो एयस्स चेव तिलथंभगस्स एगाए तिलसंगलियाए सत्त तिला पच्चायाया' । तए णं अहं गोयमा! गोसालं मंखलिपुत्तं एवं वयासी-'तुमं णं गोसाला! तदा ममं एवं आइक्खमाणस्स, जाव-परूवेमाणस्स एयमटुं नो सइहसि, नो पत्तियसि, नो रोयसि, एयमढे असदहमाणे, अपत्तियमाणे, अरोएमाणे ममं पणिहाए 'अयन्नं मिच्छावादी भवउत्ति कट्ट ममं अंतियाओ सणियं २ पच्चोसकसि, पञ्चोसक्कित्ता जेणेव से तिलथंभए तेणेव उवागच्छद, ते० २-गच्छित्ता जाव-पगंतमंते एडेसि । तक्षणमेत्तं गोसाला! दिवे अब्भवद्दलए पाउन्भूए । तए णं से दिवे अब्भवहलए खिप्पामेव तं चेव जाव-तस्स चेव निलथंभास एगाए तिलसंगलियाए सत्त तिला पञ्चायाया; तं एस णं गोसाला! से तिलथंभए निष्फन्ने, णो अनिप्फन्नमेव । ते य सत्त तिलपुःफजीवा उदाइत्ता २ एयस्स चेव तिलथंभयस्स पगाए तिलसंगलियाए सत्त तिला पञ्चायाया । एवं खलु गोसाला! वणस्सइकाइया पउपरिहारं परिहरंति । तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते ममं एवमाइक्खमाणस्स, जाव-परूवेमाणस्स एयमटुं नो सहहति ३, एयमटुं असदहमाणे जाव-अरोएमाणे जेणेव से तिलथंभए तेणेव उवागच्छति, ते २-गच्छित्ता २ ताओ तिलथंभयाओ तं तिलसंगलियं खुति, खुड़िता करयलंसि सत्त तिले पप्फोडेइ । तए णं तस्स गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स ते सत्त तिले गणमाणस्स अयमेयारूवे अब्भत्थिए जाव-समुप्पजित्था-'एवं खलु सबजीवा वि पउपरिहारं परिहरंति'-एस णं गोयमा! गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स पउट्टे, एस णं गोयमा! गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स ममं अंतियाओ आयाए अवकमणे पन्नत्ते।
८. तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते पगाए सणहाए कुम्मासपिडियाए य एगेण य वियडासएणं छटुंछट्टेणं अनिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं उडे बाहाओ पगिज्झिय २ जाव-विहर। तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते अंतो छण्डं मासाणं संखित्तविउलतेयलेसे जाए।
९. तए णं तस्स गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स अन्नया कया वि इमे छ हिसाचरा अंतियं पाउभवित्था, तंजहा १-साणे तं चेव, सधं जाव-अजिणे जिणसई पगासेमाणे विहरति, तं नो खलु गोयमा! गोसाले मंखलिपुत्ते जिणे, जिणप्पलावी जाव-जिणसई पगासेमाणे विहरह, गोसाले गं मंखलिपुत्ते अजिणे, जिणप्पलावी जाव-पगासेमाणे विहए । तर णं सा
करतो न होतो, प्रतीति करतो न होतो, रुचि करतो नहोतो, ए कथननी श्रद्धा नहि करतां, प्रतीति नहि करतां अने रुचि नहि करतां मने आश्रयी-मारा निमित्ते आ मिथ्यावादी थाओ'-एम समजी मारी पासेथी धीमे धीमे तुं पाछो गयो, पाछो जईने ज्यां ते तलनो छोड हतो त्यां आवी यावत्-तेने माटीसहित उखाडीने एकांते मूक्यो. हे गोशालक! ते वखते तत्क्षणमा आकाशमां दिव्य वादळ प्रगट ययु, त्यार बाद ते दिव्य पाणीनुं वादळ एकदम गर्जना करवा लाग्यु-इत्यादि यावत्-ते तलना छोडनी एक तलफळीमां सात तलरूपे उत्पन्न थया छे. ते माटे हे गोशालक! ते तलनो छोड निष्पन्न थयो छे, अनिष्पन्न छे-एम नथी. ते सात तलना पुष्पना जीवो मरीने आज तलना छोडनी एक तलफळीमां सात तलरूपे उत्पन्न थथा छे. ए प्रमाणे हे गोशाटक ! वनस्पतिकायिको मरीने प्रवृत्त परिहारनो परिहार-उपभोग करे छे. अर्थात्-मरीने तेज शरीरमां पुनः उपजे छे. त्यार पछी मंखलिपुत्र गोशालके ए प्रमाणे कहेतां यावत्-प्ररूपणा करतां मारा आ कथननी श्रद्धा, प्रतीति अने रुचि न करी, आ कथननी अश्रद्धा, यावत्-अरुचि करतां ज्यां ते तलनो छोड हतो त्यां जईने तेणे ते तलना छोडथी ते तलनी तलफळीने तोडीने हस्ततळमा मसळी सात तल बहार काढ्या. त्यार बाद मंखलिपुत्र गोशालकने ते सात तलने गणतां आवा प्रकारनो आ संकल्प यावत्-उत्पन्न थयो के 'ए प्रमाणे खरेखर सर्व जीवो पण प्रवृत्त परिहार परिहरे छे.' अर्थात्-मरीने गोशालकनो परिव3. हे गौतम! मंखलिपुत्र गोशालकनो आ परिवर्तवाद छे. अने हे गौतम ! मारी पासेथी ( तेजोलेश्यानो उपदेश) देवादस्वीकार बने
१५२१) भगवंतची तेनुं जूदा ग्रहण करीने मंखलिपुत्र गोशालकनुं आ अपक्रमण (जूदा पडवु) छे.
पढq.
८. त्यार पछी मंखलिपुत्र गोशालक नखसहित एक अडदना बाकुळानी मुठीवडे अने एक विकटाशय-चुलुक पाणीवडे निरन्तर गोशालकने तेजोछट्ट छद्दनो तप करी उंचा हाथ राखी राखीने विचरे छे. त्यार बाद ते मंखलिपुत्र गोशालकने छ मासने अन्ते संक्षिप्त अने विपुल । तेजोलेश्या उत्पन्न थई.
९. त्यार पछी ते मंखलिपुत्र गोशालकने अन्य कोई दिवसे आ छ दिशाचरो आवी मळ्या. तेना नाम आ प्रमाणे-१ शान-इत्यादि गोशालकना । सर्व पूर्वोक्त यावत्-जिन नहि छतां जिन शब्दने प्रकाशित करतो ते विहरे छे' त्यां सुधी कहे. माटे हे गौतम ! मंखलिपुत्र गोशालक विशाच
पया बने ते वे खरी रीते जिन नथी, परन्तु जिननो प्रलाप करतो, यावत्-जिन शब्दनो प्रकाश करतो विहरे छे. मंखलिपुत्र गोशालक अजिन छे, तो पण जिन तरीके विचरवा पोताने जिन कहेतो यावद्-जिन शब्दनो प्रकाश करतो ते विहरे छे. त्यार बाद अत्यन्त मोटी पर्षदा "शिवराजर्षिना चरित्रने विषे कह्यं का
www.jainelibrary.org.